________________
सर्ग १२ श्लो० २८-३०]
हीरसौभाग्यम्
२६७
યુક્ત સરસ્વતી નામની નદી જાણે સિદ્ધપુરની લક્ષમીની રત્નજડિત મેખલા બની ગઈ ન હોય ! ! ૨૮ છે
श्रीमदाचार्यपादा उषित्वा कियद्वासकांस्तातपादैः समं वर्त्मनि ।
ते न्यवर्तन्त तेभ्यस्तदादेशतः सैकतेभ्यः पयोधेरिवाम्भाप्लवाः ॥२९॥ श्रीमदाचार्यपादाः श्रीमन्तो विजयसेनसूरयः तातपादैः श्रीहीरविजयसूरिश्वरैः समं वर्त्मनि मागें कियवासकान् कतिचित्संख्याकान निवासान् । वासकशब्देन रात्रय एवोच्यन्ते । तत्र दिवसास्तु स्वयमेव समेताः । उषित्वा स्थित्वा तेभ्यः श्रीभट्टारकेभ्यः तदादेशतः तदाज्ञया तदनुाशष्टया न्यवर्तन्त पश्चावयवलिरेः । के इव । अम्भःप्लवाइव । यथा सैकतेभ्यस्तटेभ्यः सकाशात्पयोधेः समुद्रस्य अम्भःप्लवाः पयःपूरा निवर्तन्ते पश्चाद्वलन्ते ॥
શ્લોકાથ
શ્રી વિજયસેનસૂરિ આરાધ્યાપાર શ્રી હીરવિજયસૂરિજીની સાથે રસ્તામાં કેટલાક દિવસે રહીને, જેમ સમુદ્રના કિનારાથી પાણીનાં પૂર પાછાં ફરે તેમ આચાર્યના આદેશથી પાછા ફર્યા. છે ર૯
एष निम्न स्तमो विश्वमुद्बोधयन्कैश्चिदुद्यन्महोभिर्मुनीन्द्रैः समम् । तत्पुरात्प्रस्थितिं तेनिवान्पद्धतौ सार्वभौमो ग्रहाणामिवाभ्रे ग्रहेंः ॥ ३०॥
एष हीरसरिर्मुनीन्द्रर्वाचकपण्डिताखण्डलैः सम तत्पुरात्सिद्धपुराभिधनगरात्पद्धतौ मार्गे प्रस्थितिं प्रस्थानं तेनिवान् कुरुते स्म । क इव । सार्वभौम इव । यथा प्रहाणां चक्रवर्ती भास्वान ग्रहैः सहाभ्रे आकाशे प्रस्थितिं तनुते । 'ग्रहाब्जिनीगोधुपतिः' इति हैम्यामुक्तत्वात् ग्रहपतित्वं भानोः । किं कुर्वन्नेष भानुश्च । तमोऽज्ञानं पाप वा ध्वान्त च निघ्रन व्यापादयन् । पुनः किं कुर्वन् । विश्व भुवनमुद्बोधयन्प्रतिबोधयन् बोधीबीजान्वितं वा विदधत जागरयन् । किंभूतैः मुनिभिः । उद्यत्प्रकटीभवन्महः परवादिजनेषु प्रतापो येषां तैः । उत् ऊर्ध्व' यद्गच्छत् उपलक्षणाद्दशदिक्षु स्फुरत् झगज्झगिति कुर्वमहस्तेजो येषाम् ॥ इति पत्तनात् शिरोत्तरायावन्भार्गः ॥
કાર્થ
અંધકારને દૂર કરતે, જગતને જાગ્રત કરતે ગ્રહને ચક્રવર્તી સૂર્ય ગ્રહની સાથે આકાશમાં પ્રયાણ કરે, તેમ અજ્ઞાનરૂપી અંધકારને નાશ કરતા અને જગતને પ્રતિબંધ