________________
२६६
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १२ श्लो० २६-२८
કરીને વિજ્યસેનસૂરિજી આદિ સાધુ સમુદાયવડે અનુસરતા અત્યંત હર્ષપૂર્વક પૂર્વદિશા त२६ प्रयाएर ॥ २६ ॥
सीमभूमौ वटात्पल्लिकायास्ततो भावडस्यात्मभूः सूरिशीतयुतेः। चैत्यमर्चामिव श्रीजिनेन्दोगुरोः पादुकां स्तूपमभ्येत्य स प्राणमत् ॥ २७ ॥
ततः पत्तनात्प्रस्थितेरनन्तर घटात्पल्लिकाया वटशब्दादग्रे पल्लिका घटपल्लिका 'वडली' इति नानी तस्याः सीमभूमौ ग्रामाद्वाह्यावनीप्रदेशे स्तूपमभ्येत्य स्तूपस्य समीपे समागत्य गुरोः स्वधर्माचार्यस्य पादुकां पदद्वयीस्थापनाप्रतिबिम्ब स सूरिः प्राणमन्नमस्करोति स्म । किंभूतस्य गुरोः । भावडस्य भावडनानो व्यवहारिण आत्मभूनन्दनः स एव सूरिशीतद्युतिः एतावता श्रीविजयदानसूरीन्दुस्तस्य । कामिष । अर्चामिव । यथा भव्यश्चत्य श्रीजिनप्रासादमभ्येत्य श्रीमतीर्थकृत्प्रतिमां प्रणमति ॥
લોકાઈ
ત્યારપછી અનુક્રમે વડપલ્લી (વડલી) ગામની સીમભૂમિમાં આચાર્યોમાં ચંદ્ર સમાન ભાવશ્રેષ્ઠીના પુત્ર વિજયદાનસરિજીની ચરણપાદુકાના સ્તૂપની પાસે આવીને, જેમ જિનપ્રાસાદમાં જિનપ્રતિમાને નમસ્કાર કરે, તેમ હીરવિજયસૂરિજીએ પિતાના ગુરૂદેવ વિદાનસૂરિજીની ચરણપાદુકાને અત્યન્ત ભક્તિપૂર્વક નમસ્કાર કર્યા. એ ર૭ |
ब्रह्मपुत्री स्मितानेकपद्माङ्किता यत्पुरश्रीमणीमेखलेवाजनि ।
सूरिकण्ठीरवोऽकुण्ठलोकोत्सवैः सिद्धपूर्व पुरं पावनं तयधात् ॥ २८ ॥ सूरिकण्ठीरवः आचार्यपञ्चाननः अकुण्ठैर्बहलैलौंकानामुत्सवैर्महामहैस्तत्प्रसिद्ध सिद्धपूर्व पुरम् । सिद्धपुरमित्यर्थः । पावन पवित्र व्यधाच्चकार । सिद्धपुरे जगामेत्यर्थः स्मितैर्विकसितरैनेकैरनल्पैविविधप्रकारैः पद्मैः कमलरङ्किता ब्रह्मपुत्री सरस्वती नाम्ना नदी यत्पुरश्रिया सिद्धपुरलक्ष्म्या मणीनां रत्नखचितमेखलेव काञ्चीव अजनि संजाता ॥
શ્લેકાર્થ ત્યારપછી, આચાર્યોમાં સિંહસમાન હીરવિજયસૂરિજીએ નગરજનો દ્વારા કરાયેલા મહોત્સવ પૂર્વક સિદ્ધપુર નામના નગરને પવિત્ર કર્યું. ત્યાં વહેતી વિકસ્વર કમલેથી
