________________
सर्ग ११ श्लो ० १२६- १२८ ] हीरसौभाग्यम्
લેાકાથ
ત્યારબાદ, અમદાવાદમાં આચાર્ય દેવના આગમનને અમદાવાદના અધિપતિ સાહિમખાને કાનના અતિથિરૂપે મનાવ્યું. ( અર્થાત્ સાંભળ્યું) તે આગમન સદેશ જાણે વિકસ્વર પત્રાની શ્રેણીથી શેાભતા સુવણૅ કમલનું આભુષણુ ન હોય ? ।। ૧૨૬ ॥
चतुरङ्गचमूचलनप्रसृतै रजसां निवर्हरितां दयितान् । सममाह्वयतीव पुराधिपतिर्यतिनाथनिनंसुरसौ प्रचलन् ॥ १२७ ॥
२२९
असौ साहिबखाननामा पुराधिपति; राजनगरराजः रजसां रेणूनां निवहैः समूहैः हरिताँ दयितान् दिक्पालान् सम समकालमेवाह्वयति । अथ वा आत्मना सम सार्धमाकारयतीव । अर्थात्प्रभुं नन्तुम् । किंभूतैः । चत्वारि चतुःसंख्याकानि वाजिवारणरथपदातिलक्षणान्यङ्गानि अवयवा यस्यां तादृश्याश्चम्वाः सेनायाश्चलनेन प्रसृतैः प्रतिदिशं विस्तृतै; । असौ किंभूतः । यतिनाथं हीरसूरिं निनंसुर्नमस्कर्तुमिच्छुः सन् प्रचलन्प्रतिष्ठमानः ||
શ્લેાકા
સૂરિજીને નમવા માટે ચતુર ંગી સેના સહિત ચાલતા સાહિમખાન, ચાતરક્ રજવડે જાણે મુનિપતિને નમવા માટે ચાર દિકૃપાલાને મેલાવતા ન હૈાય ? ।। ૧૨ ।
પ્રસરતી
तत्पुराधिपतिसाधुधरित्रीनाथयोः पथि युगं मिलति स्म । कौमुदीदयितनिर्जरराजाचार्ययोर्द्वयमिवैककराशौ ॥ १२८ ॥
तत्पुरस्याहम्मदावादनगरस्याधिपतिः साहिबखानस्तथा साधूनामनगराणां मध्ये धरित्रीनाथो महीपतिः राजा तयोर्युगं युगलं पथि सूरिसमागमनमार्गे मिलति स्म एकत्र भवति स्म । किमिव । द्वयमिव यथा एक एव पककः स चासौ राशिश्व मेषादिकः एकराशिस्तस्मिन् कौमुदीदयितश्चन्द्रः तथा निर्जराणां सुराणां राजा स्वामी पुरंदरस्तस्याचार्यों बृहस्पतिः । 'शैशवावधि गुरुगुरुरस्य' इति नैषधे । तयोर्द्वन्द्वं मिलति ॥
