________________
सर्ग ११ लो० १०३ - १०६ ] हीरसौभाग्यम्
શ્લાકા
આવી રીતે હીરવિજયસૂરિના પ્રયાણ સમયે શુભ સ ંદેશને કહેનારાં ખીજા સેંકડા આચાય દેવની ઈષ્ટાસિદ્ધિના શુભ
શુભ શુકન થયા. તે જાણે ભવિષ્યમાં થનારી લક્ષણા પ્રગટ થયાં ન હાય ? ! ૧૦૩ ૫
aralsषिम्बाभिरिवाङ्गनाभिराशीर्भिरध्वन्यभिनन्द्यमानः । महोदयोदर्कविधायिनो धिया विमृश्य सूरिः शकुनान्पुरोऽचलत् ॥ १०४ ॥
२१५
सूरिस्तपागच्छनायकः महानतिशायी उदयो मोक्षश्च स एवोदर्क उत्तरकालजं फलं त विदधति कुर्वन्तीत्येवं शीलान् शकुनान् धिया स्वबुद्धया विमृश्य विचार्य पुरो अचलश्च चाल प्रतिष्ठते स्म । किं क्रियमाणः । अध्वनि प्रस्थानमार्गे अङ्गनाभिः श्राद्धवधूभिराशीर्भिर्म - ङ्गलशंसनवाणीभिरभिनन्द्यमानः स्तूयमानः उत्प्रेक्ष्यते - अङ्गनाभिर्वाचो वाग्देवताया अनुबिम्वाभिः प्रकृतिभिरिव । सरस्वतीदेवीप्रतिबिम्बाभिरिव ।। इति हीरविजयस्ररेः प्राचीं दिशं प्रति प्रस्थितौ शुभशकुनानि ॥
લેાકા
વાણી-ચતુરતામાં જાણે સરસ્વતીદેવીની પ્રતિકૃતિ ન હોય, તેવી સુહાગણ સ્ત્રીઓથી મંગલગીતા વડે સ્તુતિ થતા તમાગચ્છાધિપતિ આચાયે, ભવિષ્યમાં મહાન્ અભ્યુદય કરનારા શુભક્ષુકનાને સ્વબુદ્ધિથી નિર્ધાર કરીને પૂર્વક્રિશા તરફ પ્રયાણ કર્યું. ૫ ૧૦૪૫
द्विवेललीलाप्रविसारिषेला पयोभुजाभ्यां परिरभ्य भून्ना । मत्तेभयानामिव वल्लभेनाम्भोराशिना स्वाकमवाप्यमानाम् ॥ १०५ ॥
महीयसीं नाम महीं स्रवन्तीं विजृम्भिर्हेमाब्जरजः पिशङ्गाम् । dutta स्वर्णमयी नदीशनेमीन्दिरायाः प्रभुरुल्ललङ ॥ १०६ ॥
प्रभुहरसूरिः महीं नाम स्रवन्तीं नदीमुल्लङ्घे उत्तरति स्म । किंलक्षणाम् । महीयसीमतिशयेन महतीम् । महत्प्रमाणामित्यर्थः । पुनः किंलक्षणाम् । विजृम्भिनां विकसनशीलानां हैमानां काश्चनसंबन्धिनामब्जानां कमलानां रजोभिः पीतपरागैः कृत्वा पिशङ्गां पीतवर्णी संज्ञाताम् । उत्प्रेक्ष्यते - नदीश नेमीन्दिरायाः । सरित्पतिमेखलालक्ष्य भूमीश्रिया
