________________
२१४
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग ११ श्लो० १०१-१०३
પ્લેકાર્થ
વળી તેતર પક્ષીઓ (ગણેશ) અને હરણે વામ અને દક્ષિણ ભાગમાં પ્રગટ થયેલા શબ્દ અને ગમનદ્વારા જાણે આચાર્યદેવને વિજ્ઞપ્તિ કરતાં હતાં કે “જેમ આપ મનુષ્યોને ઇચ્છિત સુખ આપો છો તેમ અમારા તિર્યચપણનાં દુઃખને પણ ३२ ४२ ! १०१ ॥
व्यपोहेंकटक्त्वं त्वमस्मद्विगानं रसन्तीति किं कायसास्तस्य वामाः।
शुभायामरी भैरवा वाभ्युपेताप्यवामाभवभैरवी निःस्वनन्ती ॥ १०२॥ वामाः सव्ये मागे वर्तमाना वायसाः काका; उत्प्रेक्ष्यते-इति रसन्ति किम् इत्थ वदन्तीष । इति किम् । हे प्रभो, त्वमस्मद्विगानमस्माकम्पवाद लौके मिन्दकारि एकदृक्त्व काणक्षत्व धूर्ततामित्यपि ध्वनिः व्यपोह निराकुरु । अपि पुनः निःस्वनन्ती शब्दायमाना भैरवी पक्षिविशेष; । लोके 'भईरव' इति प्रसिद्धा आवामा दक्षिणा अनुकूला अभवत्संजाता । उत्प्रेक्ष्यते-शुभाय कल्याणकग्णार्थ भैरवी भवानीनामा भवानी त्यभिधाना अमरी देवी वाभ्युपेता समागता ॥
લોકાથ
ડાવી બાજુએ કાગડાઓનાં અવાજ થયા. જાણે કહેતા ન હોય કે “હે સ્વામિન, લેકમાં થતા એકાક્ષીપણાના-ધૂર્તતાના અમારા અપવાદ (નિંદા)ને દૂર કરે. વળી ભૈરવ પક્ષીને અવાજ જમણી બાજુ થયે. જાણે આચાર્યશ્રીના શ્રેય માટે ભવાનીદેવી આવી ન હોય ? | ૧૦૨
अमुष्य मुख्याः शकुनाः परःशताः परेऽप्यभूवशुभशंसिनः पथि । तदर्थसिद्धरुपगन्तुकायाचिह्नानि किं प्राक्प्रकटीभवन्ति ॥ १०३ ॥
अमुष्य श्रीहीरसूरेः पथि मार्गशुभशंसिनः शुभोदर्ककथयितारः परेऽन्येऽपि पुरवनसबन्धिनः परःशताः शतशः मुख्याः प्रशस्या अभूवन्संजज्ञिरे । उत्प्रेक्ष्यते-उपगन्तुकाया आगमनशीलायाः । भविष्यन्त्या इत्यर्थः। 'आगमने गमनार्थाः समभ्युपाङ्भ्यः पराः कथिताः' इति क्रियाकलापे । तदर्थसिद्धेस्तस्य सरेरर्थसिद्धेः कामितकार्यनिष्पत्तेः प्राक् प्रर्व प्रकटीभवन्ति प्रकाशानि जायमानानि चिह्नानि किंलक्षणानीव । शकुनशब्दः पुनपुंसके दृश्यते ॥
