________________
सर्ग ११ श्लो०७४-७५]
सौभाग्यम्
पुनः किं कुर्वन्तः । संस्मृशन्तः अर्थान्मस्तकेन संघट्टयन्तः वन्दमानाः । किम् । पदं चरणम् । कस्य । प्रभोः स्रुरेः । किंभूतम् । चक्र चक्रिण आयुधविशेषं रथाङ्ग पाणौ आकृत्या महापुरुषत्वेन हस्ते यस्य । के इव । पयोदा इव । यथा प्रावृषेण्या यर्षाकालसंबन्धिनो वारिवृष्टिविशिष्टमेघा नमन्ति समुन्नम्यायान्ति । जलभरपूर्णत्वाद्भूमावुपेत्य लगन्ति । तथा चक्रपाणेर्विष्णोः पदं गगनमण्डले च स्पृशन्ति ॥ इति प्रभोः साहिसमीपे गगनार्थ श्राद्धानां विज्ञप्तिः ॥
१९७
શ્લેાકા
જેમ વર્ષાઋતુના મેઘા ( પાણિથી પરિપૂર્ણ હાવાથી) આવીને ભૂમિને સ્પર્શે છે, તેમ જેમના હાથમાં ચક્ર (ચક્રવતી'નુ' શસ્ત્ર) આદિ શુભ લક્ષણા છે તેવા ચન્દ્ર સમાન સૂરિજીનાં ચરણાને સ્પર્શ કરતા-વંદન કરતા, પૂર્વાંકત પ્રકારે વિજ્ઞપ્તિ કરીને તે પ્રમુખ શ્રાવકોએ મુખપર મૌનભાવ ધારણ કર્યાં અર્થાત્ મૌન કરીને ઉભા રહ્યા. ડા ૭૪ ૫
तदीयां गिरं कर्णिकावत्सुवर्णाङ्कितां सूक्तिमुक्तावलीशालमानाम् । विमुक्ताङ्गरागोऽपि भोगीव योगीश्वरः कर्णपूरीचकारेति चित्रम् ॥ ७५ ॥
विमुक्तास्त्यक्ताः अङ्गस्य स्वशरीरस्य रागाः स्नानोद्वर्तनविलेपनभूषणधारणादयो येन तादृशोऽपि सन् । योगिनांय यमनिमकरण प्राणायामप्रत्याहारधारणाध्यानसमाधिनामधे - यानामष्टाङ्गयोगसाधकानां मनोवाक्काययोगवतां वा साधूनामीश्वरो नायको राजा सूरिः भोगीव सांसारिकभोगभागिव तदीयां श्राद्धसंबन्धिनीं गिरं विज्ञप्तिवार्णी कर्णिकावत्कर्मभूषणमिव कर्णौ पूर्यते अनयेति कर्णपुरा तामकर्णपूरां करोति स्मेति कर्णपूरीचकार इति चित्रं महदाश्चर्यमास्ते । यतः कर्णभूषणं तु भोगीन्द्रस्यैव युज्यते न तु योगीन्द्रस्य । अयं तु योगीन्द्रोऽपि सन् कर्णिकां दधारेत्याश्चर्यम् । किंभूतां कर्णिकाम् । सुवर्णेन काञ्चनाङ्कितां घटिताम्, मुशोभना वर्णा अक्षराणि तैः कलिताम् । पुनः किंभूताम् । सुष्ठु हृदयाद्वादविधायिन्य उक्तया वचनचातुर्य एव मुक्तावली मोक्तिकपक्तिः तया शालमाना शोभमाना । पक्षे श्लेषे शसयोरैक्यात् शुक्तीनां शुक्तिसंबन्धिनीनां तुक्तानां भुक्ताफलानाम् । एतावता भद्रगजवंशानां निषेधः । आवली माला प्रान्तनिबद्धा धोरणी तया शालमाना दीप्यमाना ||
કલાકા
योगीश्वर ( यम, नियम, ४२शु, आणायाम प्रत्याहार, धारणा, ध्यान भने समाधि અષ્ટાંગ ચેાગેાના સાધક ચેાગીએના અધિપતિ) આચાય દેવે શરીરરાગથી મુકત હોવા છતાં