Page Text
________________
सौभाग्यम्
[ सर्ग ११ श्लो० ५७-६०
हे श्रीमुनीन्दो, साहिब इति नामा खानेषु यवनसामन्तेषु मुख्यः श्रेष्ठः स मुदा हर्षेण सहायान सखीनथ वा अनुजीविन इव नः अस्मान् आहूयाकार्य सुखं यथा स्यात्तथा बहुमानपुरःसरं न तु बलेन वो युष्माकं संनिधाने समीपे प्रेषयामास प्रहिणोति स्म । साहिबखानः किं कर्तुमिच्छुः । पूज्यपादान् श्रीमद्भगवच्चरणांस्तदीयान्तिकमकब्बर साहिबपार्श्व निनीषुः नेतुमिच्छुः । क इव । अनूरुरिव । यथा सूर्यसारथिररुणः अर्चिष्यतीन् भास्करान पूर्वशैलमुदयाचलं नयति । एतावता अनेनोपमानेन कृत्वा द्वयोरप्यभ्युदयः सूचितः । किं कृत्वा । दूतयुग्मात्संदेशहारिद्वन्द्वात्प्रभोरकब्वरसाहेः स्वस्वामिनः हार्द हृदयाभिप्रायं fafter ज्ञात्वा । क इव । सूक्ष्मदर्शीव । यथा कुशाग्रयमतिः शास्त्रस्य हार्दमुपनिषद रहस्य वेत्ति । दूतयुग्मार्तिक कुर्वतः । करे स्वहस्ते लेखं साहिस्फुरन्मानं fort धारयतः । उत्प्रेक्ष्यते नृपस्याकब्बरपातिसा हेर्मूर्तिमन्तं देहभाजं मूर्त वा निदेशमाज्ञामि । पुनः किंलक्षणात् । तेन साहिनैव प्रेषितात्स्वयं गुर्जरेषु प्रस्थापितात् । किं कुर्वता । प्रभून श्रीमद्भगवत्पादान् साक्षात्प्रत्यक्षेण स्वपुरः पादावधारितान्निजनयननलिनाभ्यां प्रेक्षितुं विलोकयितुं काङ्क्षता समीहमानेन । किं कृत्वा । कदाचित्कस्मिश्चिदपि व्यतिकरे विविधविद्वगोष्ठीसमये युष्मद्गुणौघान् श्रीमतां गुणगणान् समाकर्ण्य सम्यक्प्र कारेण श्रवणगोचरीकृत्य । श्रुत्वेत्यर्थः । गुणान् किं कुर्वतः । सुधाधामवत्पीयूषकान्तश्चन्द्रा निव शुभ्रमाणं श्वेतभाव बिभ्रतो धारयतः । उत्प्रेक्ष्यते - जगतां त्रिभुवनजनानां सुरासुरनराणामन्तःकरणानामाकर्षणे स्वसमीपानयने रश्मीन् रज्जूरिव || त्रिभिर्विशेषकम् ॥
શ્લોકા
હે ભગવાન, ત્રણે જગતના ચિત્તને આકર્ષવા માટે રજ્જુ સમાન અને ચંદ્ર જેવા ઉજ્જવલ અપના ગુણાને કેાઈ સમયે રાજસભામાં સાંભળીને, સાક્ષાત્ આપશ્રીના દનને ઈચ્છતા એવા અકખર બાદશાહે, જાણે સાક્ષાત્ મૂર્તિમંત રાજાની આજ્ઞા ન હોય તેવા પત્ર એ હતાના હાથમાં આપીને સાહિમખાન પાસે આપશ્રીને ખેાલાવવા માટે મેકલ્યાં છે. સામતામાં શ્રેષ્ઠ એવા સાહિબખાને, જેમ સૂક્ષ્મદશી પુરૂષ શાસ્ત્રોનાં રહસ્યને જાણે તેમ બાદશાહના અભિપ્રાયને જાણીને, જેમ સૂર્યને સારથિ અરૂણુ સૂર્યને દયાચલ પર લઈ જાય તેમ આપશ્રીને બાદશાહની પાસે લઈ જવા માટે, મિત્રની જેમ અમને મેલાવીને, આપશ્રીની પાસે મેકલ્યા છે. ૫ ૫૭ ૫ ૫૮ ૫ ૫૯ ॥
१८८
सुवर्णोऽप्यवर्णः सुरावासवासी न लेखोऽपि मूकोऽप्युदन्तं ब्रुवाणः । प्रभो गृह्यतां नागरैरित्युदित्वा स लेखः पुरोऽमोचि वाचंयमेन्दोः ॥ ६० ॥
नागरैरकमिपुरश्रावकैरित्यमुक्ता प्रकारेणोदित्वा कथयित्वा वाचंयमेन्दोः साधुसुधारुचेः स्ररे; पुरोऽग्रे अकब्बरसाद्दिप्रहितो लेखः स्फुरन्मानापरनामा अमोचि मुक्तः । सूरीणां
| SR No. | 005968 |
| Book Title | Heersaubhagya Mahakavyam Part 02 |
| Original Sutra Author | Devvimal Gani |
| Author | Sulochanashreeji |
| Publisher | Kantilal Chimanlal Shah |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 482 |
| Language | Gujarati, Sanskrit |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |