________________
सर्ग ११ श्लो० ४१-४२]
हीरसौभाग्यम्
१७९
नावादिनी हीरमृरेर्गुणानां श्रेणी धोरणीमाकर्ण्य श्रुत्वा । तां काम् । यया गुरुगुणश्रेण्या ज्योत्स्नया चन्द्रचन्द्रिकयेव दिशः सर्वा अप्याशा अवदातीक्रियन्ते श्वेता विधीयन्ते । अथ वा स्वकान्तरात्मात्मभर्तृभिर्दिशो निजनिजदिगङ्गना नर्मलीलावशात्सस्मिताः सहासाः क्रियन्ते सृज्यन्ते । वा अथ वा । सखीभिर्वयसीभिर्मण्डनकारिकाभिर्वा गोशीर्षकाणां चन्दनानां चन्द्राणां कर्पूराणां च द्रवैः पदकैः कृत्वा यत्र वल्लीभिः । 'देव भवद्वैरिवधूवदने वने च नागरुच्चिताश्चन्दनपत्त्रभङ्गाः' इति चम्पूकथायाम् । उत्प्रेक्ष्यते-विशिष्य विशेषप्रकारेणालंक्रियन्ते भूष्यन्ते इव ॥ युग्मम् ॥
કલેકાર્થ
હે શ્રાવકે, તે હીરવિજયસૂરિની ગુણ ણિને સાંભળીને, તેમનાં દર્શન કરવાને ઉત્સુક અકબર બાદશાહે તેમને પોતાની પાસે બેલાવવા માટે પિતાના સંદેશ વાહકે भारी पासे मडी (अमहापा) भक्ष्या छे. वा शुश्रेणि समजाने ! (१) यन्द्रनी ચન્દ્રિકાની જેમ જે ગુણશ્રેણિએ સર્વદિશાઓને ઉજવલ કરી છે. અથવા (૨) સ્વસ્થ ભર્તાર વડે જેમ દિશાઓ સસ્મિતા કરાય છે તેમ દિશાએ ગુણશ્રેણિથી સસ્મિતા બની છે, અથવા (૪) જેમ શણગારનારી સખીઓ ગશીર્ષ ચંદનના પ્રવાહીથી પિતાની સખીને પત્રાવલિથી શણગારે તેમ દિશાએ હીરવિજયસૂરિની ગુણશ્રેણિથી અલંકૃત બની છે ! ૪૦ ૪૧ છે
समुद्रोऽपि भीतिं दधद्वारिपूराद्विशुद्धोऽषि कार्य पुनर्बिभ्रदन्तः । भुवो वासबेनैष लेखो विशेषप्रवृत्तिं वहल्लेखवत्प्रेपितश्च ॥ ४२ ॥
हे जनाः, च पुनर्भुवो वासवेनाकबरेण पृथ्वीपुरंदरेण विशेषप्रवृत्तिं स्वहृदयाभिप्रायनिवेदकावार्ता वहन्दद्धत् एष मत्करकिसलयवर्ती लेखवत देव इव लेखः स्फरन्मान प्रेषितः प्रहितोऽस्ति । किं कुर्वन् । सह मुद्रया मुद्रणेन जनुषामधुरणेन वर्तते यः । मुद्रायुक्त इत्यर्थः । समुद्रः पयोधिरपि वारिपूराजलप्लवाद्भीतिं भयं दधत् धारयन् । पुनः किं कुर्वन् । विशुद्धो धवलोऽपि कायॆ मषिवर्णश्यामिफां अन्तः बिभ्रत्कलयन् ॥
કલેકાર્થ
હે શ્રાવકે, અકબરબાદશાહે સવદયનો અભિપ્રાય જણાવતા પત્રની જેમ પિતાની મહેરછાપ સહિત ફરમાન પત્ર પણ મોકલાવ્યું છે, તે પત્ર સમુદ્રરૂપ હોવા છતાં પણ