________________
१७८
सौभाग्यम्
શ્લાકા
हे स्वामिन, व्याप शासनहर्ता हो, अभे शासनीय छीये. आाप सेव्य छो, अभे सेव४ छीये. आप प्रत्येक अर्थना नियोन ( प्रे२४ ) हो अभो नियुक्त (प्रेर्य ) छीये. માટે હે સ્વામિન; અમને કાની આજ્ઞા ફરમાવેા. ૫ ૩૮ ॥
[ सर्ग ११ श्लो० ३८-४१
स ऊचेऽथ वाचेति पीयूषवर्ष किरन्कैतवादन्तनिर्यदयतीनाम् । चतुर्दिक्षु चण्डांशुवद्यत्प्रतापो भ्रमत्यन्धिनेमीचरोऽकन्वरोऽस्ति ॥ ३९ ॥
अथ श्राद्धजनप्रश्नानन्तरं स साहिबखानो वाचा वाण्या कृत्वा इत्यग्रे वक्ष्यमाणमूचे बभाषे । किं कुर्वन् । दन्तेभ्यो दशनेभ्यो निर्यान्तीनां निःसरन्तीनां सुतीनां कान्तीनां haarत्कपटात्पीयूष वर्षममृतवृष्टिं किरन्विस्तारयन्निवेतीयं गर्भितोत्प्रेक्षा । किमूचे तदेवाह - हे जनाः, अकब्बरनामा अब्धिनेमीचर: आपाथो नायकपर्यन्तपृथ्वीनाथोऽस्ति । यत्प्रतापचतुर्दिक्षु पूर्वापरदक्षिणोत्तरालक्षणासु हरित्सु भ्रमति पर्यटति । किंवत् । चण्डांशुवत् । यथा भास्वांश्चतुरासामुपरि भ्रमति ॥
લેાકાથ
ત્યારપછી, દાંતામાંથી નીકળતી કાંન્તિના ખ્તાને સુધાવૃષ્ટિ કરતી નહાય તેવી વાણીથી સાહિમખાન ખેલ્યું ! હુ શ્રાવક, સૂર્ય'ની જેમ ચારે દિશાએ માં જેમને પ્રચંડ પ્રતાપ પ્રસરી રહ્યો છે તે સમુદ્રાન્ત-ભૂમિપતિ અકબર નામના ખાદશાહ છે. ॥ ૩૯૫
यया ज्योत्स्नयेवावदातीक्रियन्ते दिशः सस्मिता वा स्वकान्तैः क्रियन्ते । सखीभिर्विशिष्येव गोशीर्ष चन्द्रद्रवैः पत्रभङ्गैकतालंक्रियन्ते ॥ ४० ॥
कदाचिज्जगत्कर्णपूरायमाणां गुणश्रेणिमाकर्ण्य तां हीरसूरेः । तमादातुकामेन तेनात्मदूताविह प्रेषितौ दर्शनोत्कण्ठितेन ॥ ४१ ॥
हे जनाः, तेनाकब्बरपातिसाहिना इहाहम्मदाबादे मत्पार्श्वे वा आत्मदूतौ स्वसंदेशहारको प्रेषितौ प्रहितौ स्तः । तेन किं कर्तुकामेन । तं जगत्प्रसिद्ध गुणग्रामं हीरविजयस्ररिमाह्रातुमाकारयितुं कामोऽभिलाषो यस्य तादृशेन । अत एव पुनः किंभूतेन । दर्शनोत्कण्ठितेन गुरोरालोकनोत्सुक्यभाजा । किं कृत्वा । कदाचित्कस्मिन्नपि समये जगतां भुवनानां कर्णौ श्रवण पूर्यते अनयेति कर्णपुरा । अथवा कर्णपूरो कर्णाभरणे तद्वदाचरितां यावज्जगज्ज