________________
सर्ग ११ श्लो ० ३६-३८ ]
हीरसौभाग्यम्
१७७
मनानन्तर तोऽपि खानः अनाभिः प्रशस्याभिरुपदाभि; प्राभृत; पूर्णाः भृता; पाणयो हस्ता येषां तान् जनान् स्वबन्धूनात्मस्वजनानिव उपान्ते स्वसमीपे अस्थापयदुपवेशयति स्म ॥
શ્લેકાર્થ
જૈનશાસનમાં ચતુર એવા તે સર્વ શ્રાવકે એ ભેગા થઈ સાહિબખાનના સભામાં પ્રવેશ કર્યો, ત્યાર પછી મહામૂલ્યવાન ભેટણાઓથી ભરેલા હાથવાળા તે શ્રાવકને ખાને સ્વજન બંધુઓની જેમ પિતાની પાસે બેસવા માટે સ્થાન આપ્યું. ૩૬ છે
अमी मूलकर्मेव तच्चित्तवृत्तेः पुरः प्राभृतं भूमिभर्तुर्विमुच्य । अलीकातिथीभूतहस्ताऽरविन्दाः प्रमोदप्रगल्भाः स्म भाषन्त इत्थम् ॥ ३७ ॥
अलीके ललाटे अतिथीभूतानि प्राघुणानि तानि हस्ता एवारविन्दानि पनानि तेषां कृताञ्जलय इत्यर्थः । अमी श्राद्धाः प्रमोदेन हर्षेण प्रगल्भाः सोत्साहा इत्थमग्रे वक्ष्यमाणमभाषन्त प्रोचुः । किं कृत्वा । भूमिभर्तुर्नृपस्य पुरोऽग्रे प्राभृत ढौकितकं विमुच्य . ढौकयित्वा । उत्प्रेक्ष्यते-तस्य साहिबखानस्य चित्तवृत्तेर्मनोव्यापारस्य मूलकर्म कार्मणमिव ।
પ્લેકાર્થ જેઓનાં કરકમલ લલાટપટ પર અતિથિ બન્યા છે અર્થાત અંજલિ જેડને હર્ષથી ઉત્સાહિત બનેલા તે શ્રાવકે રાજાની આગળ ભટણું ધરીને આ પ્રકારે બોલ્યા ! તેમની વાણી સાહિબખાનની ચિત્તવૃત્તિને આકર્ષવા માટેનું જાણે કામણ ન હોય ! છે ૩૭
नृणां शासिता त्वं वयं शासनीयाः वयं सेवकास्त्वं पुनः सेवनीयः । नियोज्या वयं त्वं नियोक्तासि यस्मात्तदादिश्यतां कृत्यमस्माकमीश ॥ ३८ ॥
हे ईश, त्वं यस्मात्कारणात् त्वं नृणां नराणां शासिता पालयिता असि, पुनर्वयं शासनीयाः पालयितव्याः स्मः । पुनस्त्वसेवनीयः सेवितव्यः सेवितु योग्योऽसि; पुनर्वय सेवकाः सेवाकारकाः स्म । पुनस्त्वं नियोक्ता कार्य प्रयोजकोऽसि, पुनर्वयं नियोज्याः कर्तव्ये निर्देश्याः स्म । तत्तस्मात्कारणादस्माकं कृत्यं कार्यमादिश्यतां प्रसाचताम॥ इति श्राद्धानामाकरणं तत्प्रश्नश्च ॥
हि. सौ. २३
