________________
सर्ग ९ श्लो००८-११
हीरसौभाग्यम्
ततो देवीवचनानन्तरं वाचं यमानां श्रमणानां श्रेणीषु धोरणीषु रोहणीरमणः विभावरीवल्लभः सूरीन्द्रः तत्पुरो जिनशासनदेवतापुरस्तादग्रे वांच वाणीं ग्राहयामास जग्राह । उवाचेत्यर्थः। उत्प्रेक्ष्यते-सुधाया अमृतस्य औरसीं सुजातां केवलपितृभात्रोरुत्पन्नामिव नन्दिनीमिव । 'सुजातस्त्वौरसौरस्यौ' । पुत्री त्वौरसी । 'उदश्रुरेष व्यसृजनिजौरस.म्' इति नैषधे ।।
શ્લોકાઈ
ત્યારબાદ સાધુઓની શ્રેણીમાં ચન્દ્રસમાન સૂરીન્દ્ર શાસનદેવી સમક્ષ બેલ્યા. તે पाणी and अभूतनी नाहिनी (yal) न डाय ! ॥८॥
अदृग्गोचरपारस्य वाङमयस्याम्बुधेरिव । यन्मनीषा मुखं देवि तरीव पारदृश्वरी ॥९॥ विनेया विनयावासाः कतिचित्ते ममासते ।
शौण्डीरिमधरा गन्धसिन्धुरा इव बन्धुरा ॥ १०॥ हे देवि, मम ते स्वगुणैविख्यातिभाजः कतिचित्कियत्सख्याका विनेयाः शिष्या आसते सन्ति । 'आसते शतमधिक्षिति भूपास्तोयराशिरसि ते खलु कूपाः' इति नैषधे । तथा 'सत्तायामस्त्यास्ते' इति क्रियाकलापे । किंभूताः । विनयावासाः विनयकुलमन्दिराणि । पुनः किंभूताः । बन्धुराः कौलीन्यादिगुणोपेताः । पुनः किंभूताः । शौण्डीरिमाण कर्म संपन्नसेना प्रतिशोथ धरन्तीति । के इव । गन्धसिन्धुरा इव । यथा गन्धह. स्तिनः प्रत्यर्थिपृतनापराभवनपटवो भवन्ति । ते के । येषां विनेयानां मनीषा प्रतिभा सुख यथा स्यात्तथा अदृग्गोचरो नयनविषयो न चक्षुर्ग्राह्यः पारं परतीर यस्य । पारशब्दः पुनपुंसकलिङ्गयो । तादृशस्याम्बुधेरिव समुद्रस्येव वाङ्मयस्य सिद्धान्तस्य सर्व शास्त्रस्य वा तरीव नौरिव पारश्वरी पारं दृष्टवतीति पारगामिनी । 'वनोरन् । अनन्तात्त्रियामी. प्प्रत्ययो भवति रश्चान्तादेशः' इति प्रकियासूत्रेण ईप्प्रत्ययः' नकारस्य रकारः । पारदृश्वरी॥ युग्मम् ॥
લેકાર્થ હે દેવી ! મારે અગોચર સિદ્ધાંત સમુદ્રને સુખપૂર્વક પાર કરી શકાય તેવી નેકાના જેવા પ્રતિભાશક્તિવાળા, વિનયના સ્થાનરૂપ, તેમજ ગંધહસ્તિની જેમ કુલીનતા અને પરાક્રમ આદિ ગુણેના ધામરૂપ કેટલાંક શિષ્ય છે. લાલવા
मध्येऽमीषां विनेयानां कतमः कमलानने ।
भास्वान्विष्णोरिव पदे ममास्त्यभ्युदयंगमी ॥११॥ हे कमलानने पद्मवदने शासनदेवि अमीषां विनेयानां शिष्याणां मध्ये कतमः शिष्यः मम पदे पट्टे अभ्युदय पवृधारितां गमिष्यत्यभ्युदयंगमी अस्ति । अभ्युदय जगद्विख्याततां