________________
सर्ग १० श्लो. ०९६-९७ ]
सौभाग्यम्
१३६
કોઈપણ પદાર્થ માં સ્પૃહા રાખતા નથી ! તેમજ ચેાજનનાં (ચારકેાશ) સમૂહની જેમ પરસ્પરના સંબંધથી શાભતા એવા માગ` આચારને ધારણ કરે છે. અને પરમાત્માની જેમ વિશ્વના પ્રાણીએ પ્રત્યે સમદૃષ્ટિ ધારણ કરે છે, વળી શાંત સ્વભાવવાળા મહાત્મા કે જે સ્ત્રી આદિના સંગ અને ધન-ભાગ વિલાસ આદિને સ`ગમ, વ્યસનાનો જેમ ત્યાગ કરે છે, તેમ જ જહાજની જેમ સંસારરૂપ અગાધ સમુદ્રને સ્વય' તરે છે, અને પાર ઉતારે છે, આવા પ્રકારના કાણુ મહાત્મા છે (આ પ્રમાણે પ્રશ્ન કર્યાં. ) u૯૯૬માં
वाचं सुधामिव निपीय ततः समुद्रनेमीतीवरयितुः श्रवणाञ्जलिभ्याम् । सामाजिकैः स जगदे द्विजचन्द्रिका भिः संवर्धितस्फुरदुरःस्थलतारहारैः ॥९७॥
ततः साहिप्रश्नानन्तर सामाजिकैः पार्षद्यैः स साहिर्जगदे भाषितः प्रत्युत्तर प्रदीयते स्म । किंभूतः । निजवदनपद्मविराजिद्विजानां दशनानां चन्द्रिकाभिः कान्तिभिः । दन्ताधिकारे चन्द्रिकाशब्देन कान्तिरेवोच्यते । यथा रघौ - ' दशनचन्द्रिकया व्यवभासितम्' इति । संवर्धिताः सम्यकप्रकारेण वृद्धि नीताः स्फुरन्तो दीप्यमाना उरःस्थले वक्षःस्थाने स्थितास्तारा उज्ज्वलास्तारकसदृक्षा वा हारा मुक्ताकलापा यैः । किं कृत्वा । श्रवणे कर्णावेवाञ्जलो यो जिनपाणिः एकोऽञ्जलिः ताभ्यां द्वाभ्यां कृत्वा समुद्रनेम्या क्षोणेः तमीवरयितुः शर्वरीवरस्याकब्बर पातिसाहेः पूर्वप्ररूपितप्रश्नलक्षणां वाणीं निपीय सादरं श्रवणविषयीकृत्य । कामिव । सुधामिव । कश्चिदुभाग्यवान् पुमान् सद्गुरुप्रदत्तमन्त्त्राराधनविधिना पूर्वप्रेम्णा वा प्राचीनाचीर्णातिशायिपुण्येन वा प्रसन्नीभूतसुध भुजा प्रदत्तं पीयूषमञ्जलिभ्यां पिवति ॥
શ્લાકા
પૃથ્વીપરના ચંદ્ર એવા અકખર ખાદશાહના
પાન કરીને (સાંભળીને) જેમના મુખરૂપી કમલમાં અત્યંત દેદીપ્યમાન મુકતાહારાથી જેમનું વક્ષસ્થલ ચેાભી રહ્યું છે, તેવા પાદો-સભાસદેએ या प्रभाषे ऽर्छु ||
વચનામૃતનુ કણ્ પુટ વડે પ્રેમપૂર્વક દાંતાની ક્રાંતિ શૈાલી રહી છે અને
