________________
सर्ग ९ श्लो० ० १-५
हीरसौभाग्यम्
ध्वनित गृह्णाति । पञ्चमालाप कुरुते इत्यर्थः । उत्प्रक्ष्यते-देवी वाग्विलासैः स्ववचनरचनाचित्रीभिः कृत्वा हारहूराणां गोस्तनीनां द्राक्षाणामवहेलनामवगणनां सृजन्तीव विदधतीव । च पुनर्वेणुवीणयोः वंशविपञ्ानिक्कण मधुरध्वनिं तृणतां न किंचित्करतां नयन्ती प्रापयन्तीव ॥ युग्मम् ॥
શ્લોકાર્થ જેમ કોકિલા કામદેવના મિત્ર વસંતઋતુની સમક્ષ પંચમ સ્વરમાં ગાન કરે છે. (શ્રીરાગ, વસંતરાગ, પંચમરાગ, ભૈરવરાગ, મલ્હાર રાગ અને નટ્ટનારાયણ રાગ આ છ રાગોમાં પ્રાયઃ વિલાસી પુરૂને પંચમરાગ વધુ પ્રિય હોય છે તેથી કેકિલાના સ્વરને પંચમસ્વર કહેવાય છે) તેમ શાસનદેવીએ મુનિવરોમાં ચન્દ્ર સમાન હીરવિજયસૂરિની આગળ મધુરસ્વરે વાણી ઉચ્ચારી. તે વાણીના માધુર્યથી ઈદ્ધને પણ જાણે તિરસ્કૃત કરી હતી. તેમજ વીણા અને વાંસળીના સૂરોને પણ નિરર્થક તુચ્છ કરતી હતી. પારાવા
स्वयं श्रमणशक्रेण ध्यानेनेवानुगामिना ।
यदाहूतानुगृह्याई कारणं तत्प्रसाद्यताम् ॥ ४ ॥ अनुगामिना सेवकेनेव ध्यानेन सरिमन्त्रस्य प्रणिधानेन स्मरणेन जापेन वा कृत्वा श्रमणशक्रेण वाचयमवास्तोष्पतिना स्वयमात्मना यत्कारणमुद्दिश्य अनुगृह्य ममोपर्यनुग्रह प्रणीय प्रसाद प्रविधाय अहमाहूता आकारिता तदाकारणं यत्कारण सहेतुः प्रसाधतां निगद्यताम् । ममेति शेषः ॥
શ્લેકાર્થ શ્રમણોમાં ઈન્દ્ર સમાન એવા આપ, સૂરિમંત્રના ધ્યાનથી મારા પર અનુગ્રહ કરીને, મને બોલાવી તેથી રવયં હું સેવિકાની જેમ ઉપસ્થિત થઈ છું તે આપ મારા ઉપર કૃપા કરીને બોલાવવાનું કારણ દર્શાવે. જા
व्यापार्य कार्ये क्वचन किंकरी मां कृतार्थय ।
वज्रस्वामीव पद्मस्यार्थने पाथोधिनन्दनाम् ॥ ५॥ हे प्रभो सूरे, क्कचन कस्मिन्कार्ये कर्तव्ये व्यापार्य आज्ञामनुज्ञा वा प्रदाय दत्वा किंकरीं श्रीमच्चरणसरोरुहसेविकां मां त्वं कृतार्थय सफलीकुरु । क इव । वज्रस्वामीव । यथा द्वादशाब्दिके दुर्भिक्षे स्वकप्रावरणकल्पाध्यासनपूर्वक बौद्धदेशसमानीते तद्वौद्धनृपादेशानवाप्तकुसुममात्रविमनायितेन संघेन पर्युषणापर्वणि जिनपूजाकृते कुसुमानयनार्थमभ्यथितः स्वपितुमित्रादेशागृहीतविंशतिलक्षकुसुमः श्रीवज्रस्वामी पद्महदे गत्वा लक्ष्म्या प्रेक्ष्य नमस्कृत्य चागमनकारणप्रश्नानन्तरं सहस्रपत्रपद्ममार्गणेन ग्रहणेन पाथोधिनन्दनां समुद्रपुत्री श्रिय कृतार्थयामास ॥