________________
४४
हीरसौभाग्यम्
[ सर्ग १ श्लो० ७७-७८-७९
इति किम् । यन्नोऽस्माकमवाह्यामन्तरङ्गां साक्षरतां प्रदेहि प्रयच्छ । कामिव । वाह्यामिव । यथास्माकं वाह्या साक्षरता अक्षरयुक्तताऽऽस्ते । एतावता प्रत्यहं पञ्चशतीबीसलपुरीणां श्रीपार्श्वनाथस्य भोगो जायते ॥
લેાકા
‘વિસલપુરી' નામના પાંચસેા સીકકાઓથી પૂજાના વિવિધ પ્રકારેાવડે નિરંતર શ્રીપાર્શ્વનાથ ભગવાનની ઉપાસના કરાય છે. તે જાણે એમ કહેવા માટે ન હોય? કે હે ભગવાન્ ! જેમ અમારી माहा यक्षरता (अक्षर युक्तता - नाम) छे तेभ भने अभ्यंतर यक्षरता (अक्षरता - मोक्ष) ने आये ! એટલા માટે જ જાણે હુંમેશાં પાંચસા સીકકાઓથી પૂજા કરાતી ન હોય ? ાછા
स्वचोक्षभावेन जिता जिनेन, निर्मातुकामा इव तत्प्रसत्तिम् । यत्राक्षता मूढकसंमिता यच्चत्येऽनिश ं प्रागुपजग्मिवांसः ||७८||
यत्र नगरे यस्मिन्प्रह्लादनविहारे अनिश निरन्तरं प्रतिदिन मूढकसंमिता मूढकप्रमाणा अक्षता निस्तुषाः कलमाः प्राक् पूर्वं श्रीमज्जगच्चन्द्रसूरिवारके उपजग्मिवांस आगच्छन्तोऽभूवन् । उत्प्रेक्ष्यते - जिनेन श्रीपार्श्वनाथेन स्वस्यात्मनश्वोभावेन निर्मलाशयत्वेन जिता अभिभूताः सन्तस्तस्य श्रीप्रह्लादनपार्श्वस्य प्रसत्ति प्रसादनां निर्मातुकामाः कर्तुमिच्छन्त इवागताः । एतावता प्रल्हादनविहारे नित्यमेकमूढकमाना अक्षता आयान्ति स्मेत्यर्थः ॥
લેાકા
પ્રહલાદનપુર (પાલનપુર)ના ‘પ્રહલાદ' નામના વિહારમાં શ્રીમાન્ જગદ્રસૂરિના સમયમાં નિંતર એક મૂક [૫૬ મ] જેટલા ચેખા આવતા હતા. (ભક્તો ચેાખા, ચઢાવતા હતા) શ્રીપા - નાથ ભગવાનના નિર્મળ ભાવથી પરાભવ પામેલા એવા અક્ષત (ચાખા) પેાતાની તેવા પ્રકારની નિર્માંળતાને પ્રુચ્છતા, પ્રભુની પ્રસન્નતાને મેળવવાને માટે જાણે નિર ંતર આવતા ન હોય ? ૫૭૮ા
उद्वेगभावं स्वमिवापकर्तुं, श्रीपार्श्वभर्तुः परिशीलनाभिः ।
नित्य ं कलासंख्यमणप्रमाणा - न्यस्मिन् पुनः पूगफलान्युपेयुः ॥ ७९ ॥
अस्मित्ये प्रल्हादनविहारे नित्यं प्रत्यह कलाः पोडश तत्संख्यानां मणानां चत्वारिंशत्सेर मितानां प्रमाणं येषां तानि पूगफलानि क्रमुकीसस्यानि । 'पूगे क्रमुकगी - वाक् तस्योद्वेग पुनः फलम्' इति हैम्याम् । उपेयुः पुरा आगच्छन्ति स्म । उत्प्रेक्ष्यते— श्री पार्श्वभर्तुः परिशीलनाभिः सेवाभिः कृत्वा स्वं स्वकीयमुद्वेगभावं निर्वेदत्वमपकर्तु हन्तुमिव । एतावता चैत्ये प्रत्यह पोडशमणपूगीफलान्यागच्छन्ति स्म ॥