Heersaubhagya Mahakavyam Part 01

SR No.: 005967
Original Sutra Author: Devvimal Gani
Author: Sulochanashreeji
Publisher: Kantilal Chimanlal Shah
Publication Year: 1977
Total Pages: 614
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati
File Size: 86 MB

Page 568

सर्ग८ श्लो० ७५-७७] हीरसौभाग्यम्
प्रसूनधन्वा निजदेहदाहे, निध्याय दग्धान्विशिखानशेषान् ।
कामाकुशाली कुरुविन्दपुजा-न्यदगुलीस्तानथ किं चकार ॥ ७५ ॥ प्रसूनधन्वा कुसुमकोदण्डः अथ पश्चात्पुनर्वा यदल्गुलीर्यस्याः करशाखा एव तान्विशिखान् । किम् । उत्प्रेक्ष्यते-चकार कृतवानिव । 'प्रसूनधन्वा शरसात्करोति माम्' इति नैषधे । किंभूतान् तान् । कामाकुशानां नखानामाली श्रेणी एव कुरुविन्दस्य हिङ्गुलस्य पुलाः। अथ वा कुरुविन्दमणिमयाः पुडाः बाणपश्चात्प्रदेशा येषाम् । चित्त कुरुष्व कुरुविन्दसकान्तदन्ति' इति नैषधे । 'पनरागमणिसमानकान्तिकादन्ति' इति तवृत्तिः । किं कृत्वा । निजस्यात्मनो देहस्य दाहे स्वशरीरस्य भस्मीभवनसमये अशेषान् समस्ता. न्पश्चापि विशिखान्बाणान् दग्धान् ज्वलितान् निध्याय दृष्ट्वा पश्यति विभावयत्यपि । 'विलोकते वीक्षते गवेषयति निध्यायत्यन्विषति' इति क्रियाकलापे ।
શ્લોકાઈ
ઈશ્વરે જ્યારે કામદેવના શરીરને બાળી નાંખ્યું ત્યારે પોતાના સર્વ બાણ બળી ગયેલાં જાણીને, કામદેવે નખરૂપ “કુરુવિન્દી –હિંગુલ” અથવા “રાકુરૂવિંદ' નામના મણીઓનાં પંખે (બાણોને પાછળ ભાગ ) આંગળીઓરૂપ નવાં બાણ બનાવ્યાં ન હેય I IN
वने स्वमुद्भध्य शिखासु भूमी-रुहां तपोऽतप्यत यन्निरन्नम् ।
यदङ्गुलीभूयमिव प्रवालैः, पचेलिमैस्तैः सुकृतैरवापे ॥ ७६॥ . वने कानने निकुञ्जमध्ये भूमीरुहां तरूणां शिखासु शाखासु स्वमात्मानमुद्ध्य कर्व बद्ध्वा प्रवालः पल्लवैः यनिरन्न निराहार तपःकष्टमतप्यत तप्तमाचरितम् । उत्प्रेक्ष्यते-पचेलिमैः परिपाक प्राप्तैरुदयावलिकायामागतेस्तपोजनितैः सुकृतैः पुण्यैः कृत्वा यदङ्गुलीभूयं देवीकरशाखाभाव इवापे प्राप्तः। द्रुमप्रघालास्तीवं तपस्तप्त्वा यदल्गुलीबभूवुरित्यर्थः ॥ .
.. .. सार्थ જંગલમાં વૃક્ષોની શાખાઓ ઉપર પિતાના દેહને બાંધીને પરવાળાઓએ અન્નજલના ત્યાગરૂપ તીવ્ર તપ કર્યો. તે પુણ્યના પરિપાકથી પરવાળાંઓએ દેવીની અંગુલિરૂપતા પ્રાપ્ત કરી, અર્થાત્ તીવ્ર त५ श ५२वाज वाली भांगणा-या३२ च्या. ॥ ७ ॥
सुपर्वपारिप्लवलोचनायाः, श्रियं दधौ धोरणिरक्शुलीनाम् । विज़म्भमाणारुणपाणिपङ्के-रुहे प्ररूढा दलमालिकेव ॥ ७७ ॥