________________
४३५
हीरसौभाग्यम् [सर्ग ६ श्लो० १३२-१३४ सस्तया सकडालनाम्रो नागरजातिद्विजस्य नन्दन पुत्र श्रीस्थूलभद्र तुलयन् सदृशी
कुर्वन् ॥
साथ બાલ્યકાલથી જ સંપૂર્ણતયા નૈષ્ઠિક બ્રહ્મચર્યના પાલનથી શકપાલપુત્ર સ્થૂલભદ્રની સાથે તુલના કરતા એવા અને અમદમાદિ ગુણરૂપી રત્નના ભંડાર શ્રીહીરવિજયસૂરિજીએ પિતાના ગાંભીર્ય. ગુણવડે સાગરને પણ જાણે પરાજિત કર્યો ન હોય ! ૧૩૨ા
निजधैर्यवदान्यताश्रिया, विजिता येन सुराचलद्रुमाः । किमु तद्विजयाय मन्त्रण, सहवासच्छलतो वितन्वते ॥१३३॥
येन सूरिणा निजस्यात्मनो धैर्यताया घोरोपसर्गपरिषहनिष्कम्पतायाः, तथा वदान्यताया दानशीलतायाः श्रिया शोभया आधिक्येन वा सुराणां देवानां अचलाः पर्वताः पञ्च मेरवः तथा द्रुमा वृक्षाः पञ्च कल्पतरवः विजिताः पराभूताः सन्तः सहवासच्छलतः एकत्र निवसनकपटतः। उत्प्रेक्ष्यते-तद्विजयाय सूरिपरामवनार्थ मन्त्रण मिथ आलोचकिमु वितन्वते कुर्वन्तीव ॥ इति हीरविजयसूरिगुणाः ॥
કલેકાર્થ પોતાની ધીરતા, નિષ્પકંપના અને ઉદારતાની લક્ષ્મીથી પરાભવ પામેલા પાંચ મેરુપર્વત અને પાંચ કલ્પવૃક્ષે એક જ સ્થાને રહેવાના બહાને જાણે આ આચાર્યને પરાભવ કરવા માટે પરસ્પર भत्रिए। ४२ता ४२ता २था न होय! ॥१०॥
अधिपौ निखिलक्षमाभृतां, सुरसेव्यौ कलधौतदीधिती । हिमहेमगिरी नु जंगमौ, मुनिचन्द्रौ भुवि तौ विजहतुः ॥१३४॥
तौ मुनिचन्द्रौ विजयदानसूरि-हीरविजयसूरीन्द्रौ भुवि पृथ्वीपीठे विजहेतुः विहार चक्रतुः । किंभूतौ । निखिलाः समस्ताः शान्तिधराः शान्तिरसशालिनः साधवः तेषामधिपौ स्वामिनौ । पुनः किंभूतौ । सुरैर्देवैः सेव्यौ उपासनीयौ । पुनः किंभूतौ । कलधौत काञ्चन तद्दीधिती शरीरकान्ती ययोस्तौ । नु इति वितर्के । जंगमौ संचरन्तौ हिमहेमगिरी हिमाचलसुराचलाविव । किंभूतौ । क्षमाधराणां पर्वतानां नाथौ । 'हिमालयो नाम नगाधिराजः' इति कुमारसंभवनामकाव्ये । तथा 'आरोहतु क्षितिधराधिपतिं सुमेरुम्' इति सूक्तावल्याम् । तथा देवैनिषेवनीयौ । 'कलधौत रूप्यसुवर्णयोः' इत्यनेकार्थः । कलधौते इव रूप्यसुवर्णे इव कान्ती शोभा रुची शोभा वा ययोस्तौ ॥
કાર્થ સર્વ ક્ષમાશ્રમણના અધિપતિ, દેવવડે ઉપાસ્ય તેમજ સુવર્ણ સમાન શરીરની કાંતિવાળા વિજયદાનસૂરિ અને વિજ્યહીરસૂરિ જાણે જંગમ હિમાચલ અને સુરાચલ ન હોય, તેમ પૃથ્વી