________________
सर्ग ५ श्लो० १०४ - १०७]
हीरसौभाग्यम्
३३३
I
प्राप्यते । तैः कैः । यैश्चिकुरैर्मानिनीजनानां नागरिककामिनीलोकानां मनांसि हृदयानि तथा नयनानि विलोचनानि तान्येव स्वं विभवो हृतेरपहरणस्य विषयत्वं गोचरताम् । 'मन्ये न मे श्रवणगोचरतां गतोऽसि' इति कल्याणमन्दिरस्तबने । अनीयत लम्भित प्रापि तम् । अपहृतमित्यर्थः ॥
ક્લાકા
જેમ ચારી કરવાથી ચારાના ટાળાને બંધન પ્રાપ્ત થાય, તેમ નગરવાસી સ્ત્રી–જનનાં નયન અને મનરૂપી વૈભવની ચેરી કરવાથી હીરકુમારના કેશેાને બંધન પ્રાપ્ત થયું. ૫૧૦૪ા
सूनसंगत शिलीमुखलेखा-सूनसायकधनुः शरराशेः । संश्रयछिपमिवार्भकमल्ली-कुदमलाकलितकुन्तलहस्तः ॥ १०५ ॥
अर्भकस्य हीरकुमारस्य मल्लया मल्लिकायाः कुड्मलाः कोरकाः । 'मल्लीभिः प्रतिमल्लीभाव दधती विभाति भावत्की' इति राजवर्णने । तैराकलितो युक्तो यः कुन्तलहस्तः केशपाशः सूनेषु कुसुमेषु संगता मकरन्दपानार्थमागता ये शिलीमुखा भ्रमरास्तेषां लेखा श्रेणिः सैव सूनसायकस्य धनूंषि कार्मुकाणि शरा बाणास्तेषां राशेः समूहस्य श्रियं शोभां श्रयन्निवास्तीत्युत्प्रेक्षा ॥
લેાકા
પુષ્પાની માલાઓના ગુચ્છાઓથી ગુંથાયેલા હીરકુમારના જે કેશપાશ, તે પુષ્પામાં રસનું પાન કરવા આવેલી ભમરાઓની શ્રેણી રૂપ કામદેવનાં બાણાના સમૂહની શાભા ધારણ કરતા ન હેાય ! ૫૧૦પા
मूर्ध्नि तस्य मुकुटेन दिदीपे - ऽनर्घ्यरत्नपटलीललितेन । बचामरजय चिकुराणां विभ्रमैरिव विधाय धृतेन ॥ १०६ ॥
तस्य कुमारस्य मूर्ध्नि मस्तके मुकुटेन किरीटेन दिदीपे रेजे। किंभूतेन । अनर्ध्या (णां)नां बहुमूल्यानां रत्नानां विविधमणीनां पटली श्रेणी तथा ललितेन मनोज्ञेन । उत्प्रेक्ष्यतेचिकुराणामर्थात्कुमारकेशानां विभ्रमैः शोभाभिः । 'आभा राढा विभूषा श्रीरभिख्याकान्तिविभ्रमाः' इति हैम्याम् । विलासैर्वा । बर्हाणि मयूरपिच्छानि । 'अस्य वाक्केका पिच्छबर्हशिखण्डकम्' इति हैम्याम् । तथा चामराणि वालव्यजनानि तेषां जयं पराभव विधाय कृत्वा धृतेनेव कलितेनेव ॥
શ્લાકા
હીરકુમારના મસ્તક ઉપર બહુમૂલ્યવાન વિવિધ પ્રકારનાં રત્નાની હારમાળાથી દેદીપ્યમાન મુગુટ શાભતા હતા. તે મુગુટ, હીરકુમારના કેશની શેાભાથી જાણે મેરનાં પીંછા અને ચામરાની શાભાના પરાભવ ઈચ્છતા ન હાય ! ૫૧૦૬૫
पट्टिकाकविभोः कनकस्या - ऽलीकमण्डलम लंकुरुते स्म । विभ्रमेण चिराम्बुधराणां, हादिनीव निकटे विलुठन्ती ॥१०७॥