________________
३३२
सौभाग्यम् [ सर्ग ५ श्लो० १०१-१०४
कस्य हीरकुमारस्य मूर्तेः शरीरस्य कलया अंशेनापि तुलनां सदृशीभावं लभेत प्राप्नुयात् । महारजतमित्थैः ॥
ક્લાકા
જો સર્વ જાતિનાં પુષ્પાના સમુદાય પેાતાની સુગંધ અર્પણ કરે તે તે સુવર્ણ, ચંદનવડે વિલેપન કરાયેલા હીરકુમારના શરીરની એક શમાત્ર સદશતાને ધારણ કરે ! ૫૧૦૧
विश्वजैत्रमिव मोहमहीन्द्र, हन्तुमर्भधरणीरमणेन । खड्गरत्नमिव केशकलापो, धूपधूमपटलीभिरधूपि ॥ १०२॥
अभ हीरकुमारः स एव धरणीमणो राजा तेन केशकलापः केशपाशः धूपस्य कृष्णागुरुकुन्दरुष्कतुरुष्कप्रमुखसुगन्धवस्तुनः धूमपटलीभिधू मश्रेणीभिरधूपि धूपितः सुगन्धीकृतः । वासित इत्यर्थः । उत्प्रेक्ष्यते - विश्वेषां सुरासुरोरगनराणां जैत्र जयनशील मोहनमान महन्द्र राजानं हन्तुं व्यापादयितुमिव खड्गरत्नः धूपितम् । राज्ञापि वैरिण' व्यापादयितुं स्वखड्गरत्न धूप्यते इति रीतिः ॥
શ્લેાકાય
હીરકુમાર રૂપી રાજાવડે પેાતાના કેશપાશ કૃષ્ણાગુરુ આદિ સુગંધી ધૂપાની ધૂમશ્રેણિથી સુગંધિત કરાયા. તે જાણે ત્રણુ જગતને જીતનારા મેહરાજાને હણવા માટે તલવારરત્નને સુગંધિત કર્યું ન હોય ! ‘ રાજાએ શત્રુઓને મારવા માટે ખડ્ગરત્નને ધૃપિત કરે છે, ૫૧ના
स्व ं क्षणात्क्षयमवेक्ष्य सृजद्भिः, पारलौकिकसुखाय तपांसि । धूमपानमिव धूपजधूम - व्याजतस्तदलकैः क्रियते स्म ॥ १०३॥
1
तदलकैः कुमारस्य केशैः । उत्प्रेक्ष्यते - धूपात् केशधूपनाद्यो जातो धूमस्तस्य व्या जात्कपटेन धूमपानमिव क्रियते विधीयते । किं कुर्वद्भिः । परलोके भवत्पारलौकिक ं तच्च तत्सुखं च तस्मै तदर्थं कष्टानि तपांसि सृजद्भिः कुर्वद्भिः । किं कृत्वा । क्षणात्स्वल्पकाarranicatr क्षयं विनाश लोचलक्षणमवेक्ष्य ज्ञात्वा ॥
શ્લેાકા
સ્વ૫કાલમાં જ પેાતાના લેાચરૂપ વિનાશને જાણીને પારલૌકિક સુખની ઈચ્છાવડે તપશ્ચર્યા કરતા હીરકુમારના વાળ, ધૂમાડાના બ્હાને જાણે ધૂમ્રપાન કરતા ન હોય ! ॥૧૦શા
मानिनीजनमनोनयनस्त्र ं, यैरनीयत हृतेर्विषयत्वम् ।
पारिपन्थिकभरैरिव लेभे, बन्धनं किमिति तच्चिकुरैस्तैः ॥ १०४॥
तैस्तस्य कुमारस्य केशैः । [ उत्प्रेक्ष्यते - ] इति पश्यतोहरत्वाद्धेतोर्बन्धन नियन्त्रण' लेमे प्राप्तम् । कैरिव । परिपन्थिकभरैरिव । यथा तस्करगणैश्चौरिकाकरणाद् बन्धन