________________
सर्म ४ लो० ५९-६१]
हीरसौभाग्यम्
२४३ अपास्यति स्माढ्यमुतां सरागां, यो रुक्मिणी काचनकोटिभिश्च । क्रीडन्मृगेन्द्रां स्मितसल्लकीमि-निकुञ्जराजीमिव कुजरेन्द्रः ॥५९॥
यो वज्रस्वामी काञ्चनानां सुवर्णकानां कोटिमिः । 'कोडीसए धणसँचियस्स गुणस्स भरियारा कन्नाए' इत्युपदेशमालावचनात् । कोटीनां शतैः सममाव्यस्थ महाव्यवहारिणः सुतां पुत्री रुक्मिणीति नाम्नी कन्याम् अपास्वति स त्यक्तवान् । किंभूताम् । सरागां स्वसौधसंनिधिस्थितसाध्वीमीयमानयद्गुणत्रामाऽऽकर्णनोद्भूतानुरागक्सक्दतथा 'अस्मिन् भवे मम प्राणनाथो वज्रस्वाम्येव नान्यः' इति कृतनिश्चयतया सस्नेहां जहौ । क इव । कुञ्जरेन्द्र इव । यथा गजराजः सिवसल्लकीभिर्विकसितगजप्रियातरुपतिभिः सार्थ 'सल्लकी तु गजप्रिया' इति हेम्याम् । निकुञ्जयजी करमालामपस्यति । किंभूतां निकुञ्जराजीम् । कीडन्मृगेन्द्रां स्वेच्छया रममाणापशाननाम् ॥ इति वजस्वामी ॥
જેમ ગજરાજ, ગજઝિયા-સલ્લક” નામના વૃક્ષોની શ્રેણિ સાથે સ્વેચ્છાપૂર્વક ક્રીડા કરી રહેલા સિંહેવાળી વનની શ્રેણીનો ત્યાગ કરે, તેમ શ્રી વજીસ્વામીએ પોતાના ઘરની સમીપમાં રહેલા સાવીએવડે પ્રશંસા કરાતા એવા વાસ્વામીના ગુણોનું શ્રવણ કરીને અનુરાગવાળી થયેલી આ ભવમાં વજ સ્વામી જ મારા પતિ થાઓ” આવા પ્રકારના નિશ્ચયવાળી અને પૂર્ણ સ્નેહને ધારણ કરનારી ધના વહ શેઠની પુત્રી રૂક્ષ્મણીને કેડ સેનૈયા સહિત ત્યાગ કર્યો હતો. પહ્મા
श्रीज्रसेनोऽथ तदीपट्ट, न्यमासयत् प्रीणितजन्तुजातः ।
स्फुरन्मदोद्भेद इव द्विपेन्द्र-कपोलमानन्दितचञ्चरीकः ॥६०॥
अथानन्तर वज्रसेननामा सूरिस्तीयपट्ट वज्रस्वामिसबन्धिपद व्यभासयत् भूष. यति स्म । किंभूतो वज्रसेनः । प्रीणितानि प्रतिबोधप्रदानेन तृप्तियुक्तानि कृतानि जन्तूनां प्राणिनां जातानि समूहा येन । क इव । स्फुरन्मदोद्भेद इव । यथा प्रकटीभवन् दानो. दकोदयः दीप्यमानः शोभाकारी दानजलाविधिो वा द्विफेन्द्रस्य मजायजास्य कपोल मण्डस्थलमलंकुरुते । किंभूतः आनन्दिता यथाकम्म कुसुमामोहाभिमाधुकमाइसम्म पान प्रमोदिताश्चञ्चरीका मधुकरनिकरा मेन ॥
હાથ
પુષ્પોની સુવાસનો પરાભવ કરનાર મદના પાણીના પડવાવડે આનંદિત કર્યા છે ભ્રમરોને જેણે એવો પ્રગટ થયેલ મદને ઉદય જેમ ગજસના ગંડસ્થલને શૈભાવે, તેમ ઉપદેશદ્વારા મનુષ્યોના સમૂહને પ્રતિબધ કરનારા વજસેનસૂરીએ શ્રીવાસ્વામીની પાટને શોભાવી. ૧૬
दुर्भिक्षके पायसमेक्ष्य लक्ष-पक महेभ्यस्य गृहे प्रमुर्यः। दिने द्वितीये कुलदेवतेक, न्यवेदयद्वाविमुकालमस्य ॥६१॥