________________
२२८
हीरसौभाग्यम् [सर्ग ४ श्लो० २४-२६
के साथ - જેમ કેશરીસિંહ પર્વતના શિખરને શોભાવે તેમ યશોભદ્ર નામના આચાર્યો થી શયંભવસરિની પાટને શોભાવી. તે યશોભદ્રસૂરિના નિર્મલયશરૂપી આકાશગંગાનો સ્ત્રોત (પ્રવાહ) ત્રણે લેકની દશે દિશાઓમાં વિસ્તારને પામતો દિશાઓને શોભાવતો હતો રજા
एतद्यशःक्षीरधिनीरपूरैः, संपूरितायां परितत्रिलोक्याम् ।
अबुध्यमानोऽम्बुनिधि स्वशय्यां, पझेशयोऽभूदिव पद्मनाभः ॥२५॥
पद्मनाभौ यस्य स पद्मनाभः कृष्णः । उत्प्रेक्ष्यते-पने कमले शेते स्वपितीति पभ्रंशयः । अलुक्समासोऽयम् । अभूत बभूवेव । किं कुर्वाणः पद्मनाभः । अबुध्यमानो न जानन् । अपश्यन्नित्यर्थः । के कर्मतापन्नम् । अम्बुनिधिमर्थात् क्षीरसमुद्रम् । किंभू. तम् । स्वस्यात्मनः शय्यां पर्यत तत्र शायित्वात् अब्धिशयनत्वेन विष्णोः । कस्यां सत्याम् । एतस्य यशोभद्रसूरेः यशः प्रसरत्कीर्तिनिकरः स एव क्षीरधिर्दुग्धवारिधिस्तस्य नीरपूराणि पयःप्रवाहास्तैः परितः सर्वत्रापि संपूरितायां निर्झरभृतायां धवलीकृतायां त्रिलोक्यां सत्याम् ॥ इति यशोभद्रसूरिः॥
બ્લેકાર્થ યશભદ્રસૂરિના નિર્મલયશરૂપી ક્ષીરસમુદ્રના પાણીના પ્રવાહથી ત્રણે તેની દિશાઓ ભરાયેલી હેવાથી પિતાની શયા ક્ષીરસમુદ્રને) નહીં જાણતા એવા વિષ્ણુએ જાણે તેથી જ કમલમાં શયન, કર્યું ન હોય તેમ જણાય છે. સરપ
संभूतिपूर्वो विजयो गुरुस्त-स्पट्ट श्रिया पल्लवयांचकार । कदम्बजम्बूकुटजावनीज-कुज नभोम्भोद इवाम्बुवृष्टया ॥२६॥
संभूतिरिति शब्दः पूर्व यस्य तादृशो विजय एतावता संभूतिविजयनामा गुरुः सूरिस्तस्य यशोभद्रसूरेः पट्ट श्रिया स्वशोभया पल्लवयांचकार अलंकारयति स्म । क इव । नभोम्भोद इव । यथा श्रावणमेघः अम्बुवृष्टया जलवर्षणेन कृत्वा कदम्बा धाराकदम्बा नीपाः, जम्बूः श्यामफलाः, कुटजा गिरिमल्लिकाः 'कुडउ' इति प्रसिद्धाः, त पवावनीजा वृक्षाः तेषां कुछ कानन पल्लवयति किशलयकलित कुरुते । पूर्वोक्तास्त्रयोऽपि तरवः प्रावृष्येव पुष्यन्ति ॥
લેકાર્થ જેમ શ્રાવણમાસને મેઘ કદંબ, જંબૂ, ગિમ્મિલ્લિકા, કડુ (કુટજ) આદિ વૃક્ષોના સમૂહને નવપલ્લવિત કરે છે તેમ સંભૂતિવિજય નામના આચાર્ય શ્રીયશોભદ્રસૂરિની પાટને પલ્લવિત કરી. અર્થાત શોભાવી. પારકા