________________
१७८
हीरसौभाग्यम् [सर्ग ३ श्लो० ६६-६८ ન હોય ! હે હરિચંદ્ર, તમે નિરંતર નિત્યઉદયવાળા શાથી થયા ? તેનું કારણ અને કહે કે જેથી અમે બને પણ નિત્યદયશીલ થઈ શકીયે ! કા
नेत्रामृताञ्जनमसौ जगतां यदस्याऽऽ
नञ्जाऽक्षिणी किमिति काचन कज्जलेन । सर्वाङ्गसूत्रमिह धास्यति येन तस्यो
रसूत्रिकां किमिति काचिदुरस्यधत्त ॥६७॥
. यत्कारणादसौ हीरकुमारः जगतां त्रिभुवनजनानां नेत्राणां नयनानाममृताञ्जन सुधाया अञ्जनमिवास्ति भावी वा । किमुत्प्रेक्ष्यते । इति हेतोः काचन मण्डनकारिणी अस्य शिशोः अक्षिणी लोचने कजलेन आनञ्ज । पुनयन कारणेन असौ बालकः इह हृदये सर्वैः समग्रैरङ्गैराचाराङ्गादिभिरुपलक्षित सूत्र सिद्धान्तम् । जातिवाचित्वादेकवचनम् । धास्यति धारयिष्यति । किमुत्प्रेक्ष्यते । इति हेतोः कापि धात्री तस्य हीरकुमारस्य उरसि हृदये उरःसूत्रिकां मौक्तिकजालिकाम् । 'उरःसूत्रिका तु मौक्तिकैः' इति हैम्याम् । देशविशेषप्रसिद्धां बहुसरमुक्ताहारलतां वा अधत्त क्षिपति स्म ॥
કેઈક સ્ત્રી હીરકુમારના નેત્રોમાં અંજન જતી હતી, તે શા માટે ? “ આ હીરકુમાર ત્રણે ભુવનનાં નેત્રોના અમૃતાં જનરૂપ બનશે. “ જાણે આ હેતુથી અંજન આંજતી ન હોય ! વળી કોઈક લલના કુમારના હૃદય ઉપર કંઠસૂત્રિકા-કંઠી (મોતીની માલા) પહેરાવતી હતી. શા માટે ? “ આ બાળક ભવિષ્યમાં હૃદયમાં આચારાંગ આદિ સર્વ અંગોને ધારણ કરનારે બનશે” ! આ હેતુથી જાણે મૌક્તિકની ભાલા પહેરાવતી ન હોય! પાછા
पादारविन्दयुगलोपरिलम्बिनीनां, ___काणे रणज्झणितराजतकिंकिणीनाम् । वीडाविशेषललितेन मरालबाल
स्तम्बेरमाविव विगायति यः कुमारः ॥६८॥ यः कुमारो वीखायाः स्वगमनस्य विशेषेणातिशयस्य ललितेन चारुताया विलासेन वा । बालशब्दो लालाघण्टान्यायेन उभयत्र संबध्यते । मरालवालस्तम्बरमौ हंसबाल बालगज च । उत्प्रेक्ष्यते । विगायति निन्दतीव । कैः । काणैः शब्दैः । कासाम् । रणझण इति शब्दो जात आसु इति । रणत्कारकलिता इत्यर्थः । तादृश्यो राजता रूप्यसंबन्धिन्यः। 'रौप्यघनघर्घटीजर्जरस्वरम्' इति हंसविशेषण चम्पकथायाम । तथाविधाः किंकिण्यः लघुघुघुरिकास्तासाम् । किंभूताः । पादारविन्दयोरात्कुमारचरणकमलयोर्युगल तस्यो