________________
सर्ग ३ श्लो० ५०-५२ ]
सौभाग्यम्
१६९
અમૃતનું પાન કરવાથી પૃથ્વી ઉપર રહેલું હાવા છતાં પણ દેવની જેમ તેમનું નેત્ર યુગલ નિર્નિમેષ અન્યું. અર્થાત્ કરાશાહ વિકસ્તર નેત્રવાળા થયા. શાપના
पूर्वाद्रिपाटलशिलावलये शशीव, लीलामराल इव कोकनदच्छदे वा । पारीन्द्रपोत इव गैरिकशृङ्गिराङ्गे,
तत्पाणिपल्लवतले विललास बालः ||५१||
तस्य कुंरामहेभ्यस्य पाणिरेव शोणत्वात्पल्लवः किसलयमिव पल्लवस्तस्य तले उदरे मध्ये स बालः शुशुभे । क इव पूर्वाद्रेरुदयाचलस्य पाटले लोहिते शिलावलये उपलोत्सङ्गे विस्तीर्णप्रस्तरमध्ये वा । मिलिता पकतयैव दृश्यमाना वलयाकाराः शिलाः शिलावलय - तस्मिन् शशी सौम्यश्चन्द्र इव । पुनः क इव । कोकनद रक्तोत्पल तस्य पत्रे दले लीलायुक्तः क्रीडाकारी वा मरालः राजहंस इव । पुनः क इव । गैरिके धातुमये शृङ्गाणि सन्त्यस्मिन्निति शृङ्गी तस्य शृङ्गिणः शैलस्य शृङ्गे शिखरे पारीन्द्रस्य मृगेन्द्रस्य पोतः बालः केसरि किशोरक इव ॥
લેાકા
કુરાશાહના રક્તવર્ણીય હસ્તતલ ઉપર બાળક શાભી રહ્યો છે. જેમ ઉદયાચલના રક્તવર્ણીય શિલાતલ ઉપર ચંદ્ર શાને, રક્તકમલના દલ ઉપર ક્રીડાને કરતા રાજહંસ શાબે તેમજ મેરુની ચૂલા ઉપર સિંહકિશાર શાબે તેમ કરાશાહના હાથ ઉપર આ બાળક શેાભી રહ્યો છે. પા
जन्मोत्सव विदधता तनयस्य तेन,
कामाधिकं प्रदिशतार्थिकृतेऽर्थजातम् । श्रीदस्तदावगणनां गमितो निकेत,
कैलाशमूर्ध्नि विदधे किमपत्रपिष्णुः ||५२ ||
तदा तस्मिन् नन्दनजननसमये तेन कुंराव्यवहारिणा अवगणनां दानशौण्डत्वेनावहेलनां गमितः प्रापितः सन् श्रीदः धनदः । किमुत्प्रेक्ष्यते । अपत्रपिष्णुर्लज्जाशीलः सन् कैलाशस्य स्फटिकाचलस्य मूर्ध्नि उपरि शिखायां निकेत स्वसदन विदधे कृतवानिव । 'लज्जाशीलो ऽपत्रपिष्णुः' इति हैम्याम् । महेभ्येन किं कुर्वता । तनयस्य निजनन्दनस्य जन्मोत्सव' जननस्य महामहं विदधता कुर्वता । पुनः किं कुर्वता । कामान्मनोभिलपितादप्यधिकमतिशयितमर्थानां द्रविणानां जात' समूहमर्थिकृते याचकजनार्थम् । याच कायेत्यर्थः । प्रदिशता यच्छता ददता ॥
શ્લેાકા
પુત્રરત્નના જન્માત્સવની ઉજવણી કરતાં પુત્રજન્મની ખુશાલીમાં માકાને ઈચ્છાથી પણ