________________
- ૨૪૩
ચકવિ સંઘ દીએ તવ પ્રભુને, સંબલ ધરી ઉલ્લાસે છઠ અઠમ બહુ શત બહુ સહસા, આંબિલને ઉપવાસ. શ્રી. ૩૧ માસખમણ પાસ ખમણ અઠારી, પ્રત્યેકે એક માને; બહુ કે સંય સામાયક, સહિસગણું તવ માને. શ્રી. ૩૨ પ્રભૂ નિમિત્ત એ તપ અહે કરશું, યહ પુણ્ય તુમ્હ હોયે; કરજો સહુ હે ઈમ વિનવે, નેક નજરે અમ જે. શ્રી. ૩૩ ગુરૂજી પણ તે સયલ ચિત્તમાં, સાવધાન અવધારે; કરી અણસણ નેકાર ગણતાં સુર લેકે પાઉધારે. - શ્રી. ૩૪ સંવત સત્તર એકાદશ વરસે, માસ અષાઢે જાણે નિમ નિસિ અતિ વદ પડવે, તિથિમાં ગુરૂ નિર્વાણે. શ્રી. ૩૫
ઢાળ ૪ થી, રાગ ધન્યાશ્રી. મયગલ મારે વનમાહે વસે-એ દેશી. ખંભાયતને સંઘ સેહામણું, મન ધરી ધર્મ સ્નેહ સેવન રૂપાનેરે નાણે અતિ ઘણે, પૂજે શ્રી ગુરૂદેહ. ગુરૂ. ૩૬ ગુરૂ આણંદજી કહે કિમ વિસરે, જસગુણને નહિ પાર; જગને વાહ રે ગુરૂજી માહરે, જિનશાસન શિણગાર. ગુરૂ. ૩૭ અંગ પૂજાએરે મહિ મુદી સવિ મલિ, માજને દેઢ હજાર; સતરખંઢ કીધી માંડવી, કમી પ્રમુખ તણી સાર. ગુરૂ. ૩૮ ઉચ્છવ કરતાંરે સમાચિત ઘણા, ઝરતા નયણુડે નીર, શ્રાવક પધરાવે ગુરૂ અંગને, મહીસાગરને તીર. ગુરૂ. ૩૯ સુકડ, કેસર, મૃગમદ અંબરા, અગર ચુએ ઘનસાર, અતિ બહુ મેલીરે શ્રાવક તિહાં કરે, ગુરૂ કાયા સંસ્કાર. ગુરૂ. ૪૦ ખંભ નયર તિહાં શ્રાવકશ્રાવિકા, મન બહુ ભગતિ ધરંત, અવસર એણે ધન ખરચે ઘણું, શ્રીગુરૂ ગુણ સમરત. ગુરૂ. ૪૧ શ્રી વિજયાણંદસૂરિ પટેલ, શ્રી વિજયરાજ મુણિંદ, ચિર પ્રતિણે ઈમ લાભ વિજય ભણે, શ્રી સંઘ કમલ દિણિંદ
જ્યાં લગિ દિનકરચંદ. ગુરૂ. ૪૨ ઇતિ શ્રી નિર્વાણ સંપૂર્ણ.
