________________
૧૧
સ.
સ.
સ. ૮
સ.
સ. ૯
ચિર'જીવા તુમે શેઠજી રે, પાળા સચમ સાર. અપ્રમત વિચા તુમે રે, ષટ જીવ પાલણુહાર. ઈમ આશિશ દિએ સહુ રે, હર્ષ ધરી ઉલ્લાસ. સુરપતિ સુરવર પરિવā રે, તિમ સાહે સુવિલાસ. સ. ૭ સઘ ચાલે સહુ આગલે રે, જોવે શેઠ વદન્ન. ફરતા નગર મધ્યે થઈ રે, આવે રખીઆ લન્ન. મયગલથી હવે ઉતરી રે, આવે ગુરૂને પાસ. આભૂષણ પ્રમુખા સવે રે, મુકી માની પાસ. મુંડ થઈ હવે ઉચરે રે, સામાયિક આલાપ. આજ થકી ત્રિવિધ કરી રે, નવી કરવું કોઈ પાપ. સ. ૧૦ સંઘ કરે સહુ વંદના રે, જાણી હવે અણગાર. વ્રત પચખાણ ઘણાં કરેરે, બહુ પ્રાણી તેણી વાર. જિનવિજય ગુરૂજી હૅવેરે, સંગતિ લઈ અહુ માન સ પદ્મવિજય કહે થાપીરે, ઉત્તમવિજય અભિધાન. દુહા.
સ.
સ.
સ. ૧૧
સ. ૧૨
સ.
*
સ. દ
દિ વૈશાખ અઠાણુંએ, છ કરે શુભ દિન; લીધી દીક્ષા ઈણી પેરે, સાવધાન કરી મન. લોક કહે ધન્ય એ ગુરૂ, જેહને એહવા શિષ્ય; કેઈ કહે ધન્ય શિષ્યને, જસ શીર ગુરૂ સુગીશ. ૨ ઇમ કહી સૈા નિજ થાનકે, પાહત્યા હવે ગુરૂરાય; પ્રેમાપુર આવી કરી, તેહ ચામાસું હાય.
ઢાળ ૭ મી.
(ગેબસાગરની પાર્ટી ઉભી, દેય નાગરી માહરા લાલ —એદેશી.) પ્રેમાપુરથી ચામાસું હવે ઉતરે મ્હારા લાલ, ગુરૂજી વિચરતા જાય સુરતને પરિસરે. અનુક્રમે વિજયયા સૂરિએ આદર ઘણા, દીધા જાણી દીપતા સંવેગીપણા. ૧ માં. ૨ માથાના કેશના લેાચ કરી. ૩ નામ.
૩
મ્હારા લાલ.
મ્હારા.
મ્હારા. ૧
