________________
આયુષ્ય માતા હવે, હિતાં પરલેક; મૃતકાર્ય તેહનાં કરી, અનુક્રમે વારે શેક.
હાલ ૫ મી.
બલદ ભલા છે સેરઠરે–એ દેશી. દીક્ષા. શેક નિવારી શેઠજીરે, હવે કરે વ્રત કેરી વાતરે. સેભાગી. રૂપે જ મોહ સુજાતરે, સે. જગમાંહે કીરતી વિખ્યાતરે. સે. જેહનાં નિર્મલ અવદાત. . ૧
જ્યાં ભણે નરનારીરે, ઘસા પારેખની પિલમાંરે લોલ, એક પાનાચંદ મલકરે, સે. તે તે બોલવામાં નહી મૂકરે. સે. શેઠજીના રાગી મલકરે, સે. એ વાત સુણી અચુકરે. સે. જ. ૨ નવી લેબાઈ દીખડીરે, સે. તે શેઠજીને કહે ઈમરે. સે. મુજ આણ વિના કહે કીમ, સે. દેશે દીક્ષા કુણ ધરી પ્રેમરે સે. તેહને દેઉં શિક્ષા એ નેમરે.
સે. ૩ ભદ્રકભાવી તેને સમજાવે તે શેઠ, સે. તમે સજજન અમચા ઠરે, સે. તુમથી સહુએ બીજા હેઠરે, સે. તિણે આજ્ઞા દે ભલી પિઠરે.
સે. જ. ૪ તેહને આણી લહી કરીરે, તેડા જેસી જાણ. સે. પૂછે તેહને તે ઠાણ, સે. કોને પાસે દીક્ષા મંડાણરે. સો. કરીએ તે કહે ધરી નાંણરે.
સે. જ. ૫ જેસ ઈ જેસી બોલીએ રે, માહરા લગનમાં આવે એવરેસે. જિનવિજ્યજી પન્યાસ જેહરે, સે. તિહાં દીક્ષાને ધરે નેહરે. સે. થાશે દિશ દિશ ઉદય અખેહરે.
સે. જ. ૬. સંઘ સહુ મન હરખીઓરે, એ વાત સુણી શુભ રીતેરે. સે. શેઠજી સરીખા સુવિનીતરે. સે. થાશે જેહના શિષ્ય વદીતરે. સો. ગુરૂ ચેલાની જોડ અતિ દીઠરે.
સે. જ. ૭ સુદી વૈશાખ છઠે દિનેરે, દીધું લગન તે અતિ સુપત્થરે.સે. દીધે તેહને બહુલે અત્થરે, સે. વિસ્તર જેસી તત્થરે સે. માં ઉછવ જFરે.
સો. જ. ૮ ૧ મુંગે. ૨ મરાઠી શબ્દ-અમારે. ૩ નક,
