________________
મેલી અનંતી વાર, પુદ્ગલ રાશિએ પ્રાણીએ; સુ. ફિર ફિરી ચાહે તાસ, શી મતિ તાસ વખાણીએ. સ. ૨ નહી કેઈનું જગ કેય, સ્વારથનું સહુએ સણું, સુ. એહને મેલીએ આપણે જાણી, તે જાણે એહને ઠગું. નવિ જાણે ઠગતે આપ, માયા વિલુ જીવડે; સુ. એ જ્ઞાન નયણ કરી અંધ, શું કરે સદ્દગુણ દીવડે. સુ. ૪ દુલહે જ વહો અંગ, તેમાં કુલ તુમે લો. સુ. હાર્યો ન આવે હાથ, પછે કહેશે જે નવી કહ્યું. સાથે ન આવે કેય, ધન રમણી નવિ તાહરી. સુ. જાણે એ મૂઢ સ્વભાવ, મેં મેલી એ માહરી. માન વહે મદ જેર, હું કરતા એ ભાવને. સુ. એ વ્યવહારિક ચાલી, નિશ્ચય આપ સ્વભાવને. છે સુખના સરીખ, તે દુખ કારણ કાલ હ. સુ. છે સુખને એક હેતુ, સાર ધર્મ તે સદ્ધહો. પરિહરજે પ્રમાદ, ક્રોધ માન માયા તજી; સુ. ચાર ચાર તસ ભેદ, સેલ થાય સુહજી. નવ નેકષાય મિલે એમ, પચવીશ ભેદ જાણ થયા; સુ. તજીએ એહને સંગ, અવગુણકારી ગ્રંથે કહ્યું. રાગ દ્વેષ વસે જીવ, પાપ કર્મ જાણે સહી; સુ. સત્તાવન હેતુ વિચાર, સાંભળે ગુરૂ મુખે સહી. ચિહુ ગતિમાં રૂલે જીવ, આઠ કર્મ જેરે કરી; સુ. ચેતન ચેત નહી મૂંડ, સહજ ગુણ જે ચિત્ત ધરી. મેહની છાક મીટાડ, દેશના મનમાં ધાર; સુ. શું કહું વારેવાર, દેવ ગુરૂ ધર્મ ન વિસાર દેશના ઢાળ રસાળ, સુંદર ચાળીસમી એ કહી; સુ. ભવિ પ્રાણ હરખંત, ખેમવયણ શ્રવણે લહી.
સુ. ૧૪ દુહા ઘણીપરે દેઈ દેશના, સાંભળે સહુ ભવી લેક; પરમ પ્રદ થઈ શેઠજી, રવિ દરસણ જિમ કેક. ૧ ૧ આનંદ. ૨ કમલ.
