________________
બીજેને ખંખે કરે, ચલણ ન રહ્યું લગાર * અદ્ભુત પુરૂષ વિડંબણા, અવજ્ઞાને નહીં પાર;
પત્ની પ્રેમ તજે વળી, પુત્રાદિક કહે એમ; * લવારે મુકે પરે, સમજી ન બોલે કેમ?
જરા તણાં દુખ દહીલાં, ધર્મ કરે નિત મેવ; ? આઉખું જગ ચપળ છે, દેવ ધર્મ ગુરૂ સેવ.
, ઢાળ ૩ર મી. * ૧ (મ કરે માયા કાયા કારમી. એ દેશી.) મુગતિ તણાં સુખ પામવા, જહાં છે સુખ અપાર , ઉદાસીનતા સેરી ચિત્ત ધરે, જિમ પામે ભવતણે પારરે. પ્રતિબંધ હિત શિક્ષા સુણે, એ આંકણી. પ્ર. ૧ અથીરપણે જીવ તે ક્ય, કુકર્મ કેઈ કે રાગ તણે રંગે કરી, વહ આણી ખેડરે. . પ્ર. ૨ ઇંદ્રિય પાંચે મુકી મોકલી, હેઓ સંસાર વ્યાપારરે, તે મુખ કહીએ કેટલા, જે જીવે કર્યો બહુ પાપરે. પ્ર. ૩ જ્ઞાનદષ્ટિ રાખે સદા, અવસર ફરી ફરી એહરે છે મેહ મમતા મદ પરિહરે, સમતા સાથે ધરે નેહરે. પ્ર. ૪ પ્રભાતે જે દીસે વળી, સંધ્યાએ તે નવિ હેયરે; કનક વસ્તુ પરિહારની, મમ કરે મમતા કેઈરે. પ્ર. ૫ છેદન ભેદન કરી કરી ઘણ, પિષી એ કાયા અપાર; એક જીવ જાએ તદા, દેહી કરે તેહી કારરે. પ્ર. ૬ ધન ધરણી મંદિર રહે, સીમ રહે પરવારીરે, કાયા અગ્નિ પરજાળીએ, એકલે જીવ નિરધાર. પ્ર. ૭ ધન મેલજવું અવતારમાં પડી રહ્યું નવિ આ ભાગરે કાઠીએ કટ તણે, ભાજન ભરી તે આંગરે. પ્ર. ૮ મરણ લહે મન માનવી તરા, સગાં કરે શેચ અપાર - મારગ જગ સહુ એક છે, નવિ જાણે એમ ગમાર. પ્ર. ૯
૧ સ્ત્રી-ગૃહિણ.