________________
સુરત મુંબાઈ પુના વળી, જયપુર ને નાગર, સુ. દિલ્હી આગ્રા મેડતરે, ચિત્રેડ કેટ બુંદી આર. સ. પુ. ૩ દક્ષિણ સેરઠ મેવાડમારે, નવખંડે પ્રસિદ્ધ. સુ. હુડી સકરાય તણે કરી, જશ પડે જગ લીધ. સુ. પુ. ૪ વહાણવટી વ્યાપારમાંરે, કરિયાણું બહુ કડ. સુ. જલવટ થલવટ ભેદથી, વાણોતર બહુ જેડ. સુ પુ. ૫ પાલીતાણું પિતાતણુર, રાચરડા દિગામ. સુ. વગસ્યા સરપાવમાં રાજવીરે, સરકાર કરતા કામ. સુ. પુ. ૬ દશબાર ગામ ઘરાણેરે, બીજા અજારે લેય. સુ. મનેતિ કરે નહિ મારે, હાલ હુકુમ કરે. સુ. પુ. ૭ પુન્ય દશાજ પાધરેરે, દાન મધુર વચન. સુ. દેવગુરૂ કરે સેવનારે, ઉપમા કવી રચના દેવતણું સુખ ભોગવેરે, કહેતાં કિમ લહું પાર, સુ. એ સમ જગમાં બીજે નહિરે, સુખી અપર વિચાર, સુ, પુ. ૯ પુન્ય ઉપાયે પુરવભરે, મનવચ કાયશું ધ્યાન. સુ. શ્રી ધર્મરૂચિ તે વસીરે, પામ્યા નવે નિધાન સુ. પુ. ૧૦ દુમદુમ તે સાહેબીરે, રાજધાની વળી કાર, સુ. સેનને સુંગધ તારે, જીવિત તાસ ઉદાર. સુ. પુ. ૧૧ દીન દીન દુખિયા દેખીને, કરૂણા લત તેણી વાર, સુ. રાજા દિ સમજાવીને, મેલવી ધન અપાર. સ. પુ. ૧ર દાનશાળા મંડાવીને, એમ કરે ઉપવાક, સુ. ખરચી આપે ખાંતે કરીરે, ગુણને ન લહુ પાર. સુ. પુ. ૧૩ જે જે માગે તિમ દીયેરે, કળીયુગમાં કલ્પવૃક્ષ, સુ. જ્ઞાની માની ધ્યાની બીજે રે, નવી દીઠે કઈ દક્ષ. સ. પુ. ૧૪ દુકાળમાં દીનીયાં ઉધારીરે, કરૂણા આ તમ જેય, સુ. - દુઃખીયાનાં દુઃખ નવી રૂચે, ભાંગે તસ દુઃખ સેય. સુ. પુ. ૧૫.
૧ ઇજારે,
