________________
યણ–યત્નો, સાચવણ જલધર–સમુદ્ર. જવાસોખડ (એક જાતનું ઘાસ) જહાજ-હેડી. જાતા-જડતા, મંદતા. જામણજન્મ. જયા-પુત્ર. જાસ-જેની, જેથી. જીહા–જીભ. જુગહપ્રધાન-યુગપ્રધાન, યુગમાં મહાન ! જેહવા-જેવા, ક્યું-જેમ ચેક-જેઠ, સૈથી મે. ટહીલ-ટહેલ. પાછળ ફરવું તે. ટાણે-અવસર. ઠવણુ–સ્થાપના. ડેહલાં-દોહલી, દોહદ. તટિની–નદી. તડાગ-તળાવ, સરોવર તત્વરૂચિ-તત્ત્વપ્રત્યે પ્રીતિ. તથ-તે પ્રમાણે, ત્યાં. તરણિ-હેડી. તહતિ–તથતિ, તે પ્રમાણે, તાંબુલ્યા–પસાર થયાં. તાસ-તેને. તુંગ-ઉંચું. તુરગમ-ધાડા. તેજી-ધોડા. તેણે-તેથી.
ત્યાર-તૈયાર. ત્રાણ-રક્ષણ. ત્રિકરણ-મન, વચન, કાયથી.
થાણુ–સ્થાન. સ્થિતિ-સ્થિતિ. શુભ-સૂપ, દેરી. થોક-સમૂહ. દક્ષ-પ્રવીણ. દંતી-હાથી. દયણ-દેવા માટે. દભવિંતિ-ડભોઈ (ગામ). દવ-આગ. દલ-સમૂહદલાસ-દિલાસે, આશ્વાસન દા-અગ્નિ. દામિની-વીજળી દાવ લાગ. દિગપટ-દિગંબર. દિણંદ-દિને, સૂર્યદિનકાર-સૂર્ય. દિલાકીહૃદયની શુદ્ધતા. દિવા જે-શેભે. દીખે–દીક્ષા આપે. દીનિયા-દીન, ગરીબ. દીષ્ય--દીક્ષા. દુતીઆચંદ્ર-બીજને ચંદ્રમા. દુંદાલા-શરીર પુષ્ટ. દુરિત-પાપ
મ-દુખે કરી દબાય એવું દુર્ધર–મહા કષ્ટવાળ. દુરત-જેનો નાશ કરે કઠણ છે તેવું દુસ્તાગી-દુર્લભાધી. દુહવે–દભવે. દુષઘાટ-પથ્થરની પેઠે.
હિલે-દુર્લભ. દિજ-બાહ્મણ.
