________________
ગભરાઈ ગયા અને હાર્યો બમણું રમે તેમ શું અમોને ખોટા સમજો છો? શું અમો જૂઠું બોલીએ છીએ?
પૂજયશ્રીએ જીવણદાદા તરફ નજર નોંધી એટલે જીવણદાદાએ બન્નેને કરડાકીથી પૂછયું ભાઈઓ જે હોય તે કહીદો ને કયાંથી આવ્યા છો? એટલે એ બન્ને તાડુકયા. શું અમો જૂઠા છીએ ને અમોને આમ શા માટે દબડાવો છો ? જીવણદાદાએ બાલવાળી ટોપી માથે મૂકતાં હાથમાં લીધો સોટો અને કરડાઇથી એય સાચું કહી દો આપોઆપ અને ફોજદાર છું. અને બે સીપાઈઓને ફોજદારે હુકમ કર્યો કે આ બને ને પકડી નીચે ઉતારો અને લગાવો બે બે ફટકા સોટાના તોજ એ સાચું બોલશે. આ સાંભળી એ થરથર ધ્રુજવા લાગ્યા. પોલીસોએ બાવડું પકડી ઉતાર્યા ઓટલાની નીચે અને બે ત્રણ મોટા ઠપકાવી દીધા. એટલે બન્ને યે મારશો નહી સાહેબ! અમો સાચું કહી દઈએ છીયે. ફોજદાર સાહેબ સાચું બોલો કયાંથી આવ્યા છો? ત્યારે થરથર કાંપતા અવાજે બન્નેએ કહ્યું કે અમો વઢવાણ થી આવ્યા છીએ. ત્યાંના બે ત્રણ જણાએ અત્રે તોફાન કરી આ મહારાજશ્રીનું ચાતુર્મારા બગાડવા માટે મોકલ્યા છે. ફોજદાર સાહેબ કેટલા કેટલા નક્કી કર્યા છે? આગંતુકો–સાહેબ સોસોની પાંચ નોટો ?
અને વાત ઉપર પડદો પડી ગયો. બન્ને ને છોડી મુકવામાં આવ્યાં અને પ્રકરણનો અંત આવ્યો.
ધન્ય છે પૂ. શાસનસમ્રાટશ્રીની કુશાગ્ર બુદ્ધિને અને ધન્ય છે એમની ઓળખશક્તિને.
જય શાસનસમ્રા.
४४
