________________
ગોડલના રાજવીનો દરગાહી છેવટે નમતું જોખવું પડયું
વિ. સં. ૧૯૯૧ની સાલમાં વર્ષોની તૈયારી પછી અમદાવાદના મહર્ધિક શ્રી માણેકલાલ મનસુખભાઈ (માકુભાઈ) શેઠે અમદાવાદથી શ્રી ગિરનારજી થઈ શ્રી શત્રુંજ્ય તીર્થાધિરાજની યાત્રાર્થે છ'રી પાલિત મહાન સંઘ કાઢેલ.
એ મહાન સંઘ વિશે આજસુધી કોઈએ પણ એનું તાદૃશ્ય વર્ણન કરતો ઇતિહાસ લખવા પ્રયાસ કર્યો નથી. આ પણ એક કમનસીબ ઘટના જ કહી શકાય. વર્તમાનકાળમાં એક અજોડ લેખકની ગણનામાં ગણી શકાય તેવા શાસન સમ્રાટશ્રીના સમુદાયના નવયુવાન સમર્થ લેખક મુનિરાજ શ્રી શીલચંદ્રવિજયજી મ. (વર્તમાન આ.શ્રી શીલચંદ્ર સૂ. મ.શ્રી) જો ધારે તો એનું આબેહૂબ વર્ણન જરૂર લખી શકે.
એ મહાન સંઘ પ્રાચીન ઇતિહાસના મહારાજા કુમાળપાળ-વસ્તુપાળતેજપાળ મંત્રીશ્વરોના સંઘની યાદ તાજી કરાવે તેવો હતો. એ વખતે ભારતના અંગ્રેજી ભાષાના પ્રશંસનીય વર્તમાનપત્ર “ટાઈમ્સ ઓફ ઈન્ડિયા”નામના વર્તમાનપત્રે એ મહાન સંઘને કુમારપાળ રાજાના સંઘ સાથે સરખાવેલ. એ સંઘમાં – ૪૦૦ લગભગ સાધુ ભગવંતો હતા. ૭૦૦ લગભગ સાધ્વીજી મહારાજ, ૯૦૦ લગભગ તંબુ – રાવટી, ૧૨૦૦ બળદ-ગાડાં, ૪૦ મોટર-ખટારા (સાધનની હેરફેર માટે), એક ચાંદીનું શિખરબંધી દેરાસર એ પણ ફોલ્ડિંગ. જમીનથી ૩૫ ફુટ ઊંચાઈ ધરાવતું હતું. ચાંદીનો રથ, ચાંદીની ઈન્દ્રધજા, અષ્ટમંગળની ગાડી વિગેરે - પુષ્કળ સામગ્રી હતી. અને એ મહાન સંઘે અમદાવાદથી પ્રયાણ શરૂ ક
૪૫
