________________
જ છે. એક કામ કરો છબીલદાસભાઈ ! અહીં નજીકમાં જ નરોત્તમભાઈ દેસાઈ રહે છે. તમે ઓળખો છોને? જાઓ એમની પાસે અને કહો કે મહારાજશ્રી હમણાં જ બોલાવે છે. છબીલદાસભાઈ માથે ફેંટો મૂકી ગયા દેસાઈને બોલાવવા. નરોત્તમદાસ આમ તો પૂ.અમૃતસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રીના ભાઈના ચિરંજીવી. ઘણા ઘણા બાહોશ અને બોટાદ સંઘમાં એમનું અનોખું સ્થાન. નરોત્તમદાસ આવ્યા. પૂ.શ્રીએ આગંતુક અંગે ટૂંકમાં વાત કરી એટલામાં આગંતુક પણ પૂજ્યશ્રીની પાસે આવીને બેઠો. નરોત્તમદાસે પણ એને જોઈ લીધો. એ પણ એને જોઈને ઓળખી ગયા અને મનમાં વિચાર્યું કે પૂજ્યશ્રીએ ખરેખર આને બરાબર ઓળખી લીધો છે. જાણે કાંઈ જાણતા જ નથી એમ આગંતુકની આગતા-સ્વાગતા કરી. સાંજે જમવા આવવાનું આમંત્રણ પણ આપ્યું. પરંતુ પૂજ્યશ્રીએ જણાવ્યું કે–એ વ્યવસ્થા રતિભાઈએ જ કરી લીધી છે વિગેરે અને દેસાઈ ગયા. સાંજે પાંચ વાગવાને થોડી વાર હતી. ત્યાં બીજા એક ભાઈ આવ્યા. અને પ્રથમ આગંતુકને લઈ એ પૂજ્યશ્રીની પાસે આવ્યા. બંનેએ વંદન કર્યું. પ્રથમ આગંતુક–સાહેબજી, મને વહેમ જ હતો કે નક્કી મને શોધવા કોઈ ને કોઈ આવશે જ. આ ભાઈ મને શોધવા આવ્યા છે. દૂરના સગા પણ છે. હવે શું થશે મારું? પૂજ્યશ્રી–ભાઈ ! ગભરાવાની કોઈ જ જરૂર નથી. જ્યાં તમને મેં સંતાડ્યા છે? સંસારના માર્ગ એવા જ હોય છે. એમની સંમતિ વિના અમો તમને દીક્ષા કઈ રીતે આપી શકીએ? જાઓ સમજાવવા પ્રયાસ કરો. શાસનદેવ બધુંય પાર પાડશે. અને રતિભાઈ બીજા આગંતુકની સાથે પ્રથમને જમવા લઈ ગયા. પૂજ્યશ્રીએ
છબીલદાસને કહ્યું છબીલદાસ! નક્કી આ બન્ને ભેગા જ આવ્યા છે છે એવો મને વહેમ છે. એ બન્નેની વાતચીત ઉપર બરાબર ધ્યાન રાખજો. હું
૪૧