________________
૬૨
ભગવાન બુ
શાકાહારી છીએ તેથી આપણા પૂર્વજો પણ શાકાહારી હતા, એ કહેવું એ હકીકતથી વેગળુ છે.
ચીનમાં ડુક્કરનું મહત્ત્વ
છે ).
હવે ખાસ ડુક્કરના માંસ વિષે એ શબ્દો લખવા યેાગ્ય લા છે. પ્રાચીન સમયથી ચીની લેકા ડુક્કરને સંપત્તિનું લક્ષણ ગાં છે. તેમની લિપિ આકારચિહ્નોની બનેલી છે ( તે ચિત્રલિપિ કહેવા આ ચિહ્નોના મિશ્રણથી જુદા જુદા શબ્દ બનાવી શકાય દા. ત., માણસનું ચિહ્ન દોરીને તેના ઉપર તરવારનું ચિહ્ન દોર્યુ હાય તા તેને અશુર થાય છે. ધરતી આકૃતિની નીચે બાળક ચિહ્ન કાઢીએ તેા તેના અર્થ અક્ષર, સ્ત્રીની એ આકૃતિ દેરી તેા તેના અર્થ ઝડા, અને ડુક્કરનું ચિહ્ન ારીએ તેા તેના અ સંપત્તિ થાય છે. તેથી ધરમાં ડુક્કર હાવું એ સંપત્તિનું લક્ષણ છે એવું પ્રાચીન ચીની લેાકેા માનતા; અને અત્યારે પણ ચીનમાં ડુક્કર તેટલું જ મહત્ત્વ ધરાવે છે. પ્રાચીન હિંદુ ડુક્કરને સંપત્તિના ભાગ ગણતા હિંદુસ્તાનમાં ડુક્કરને એટલું બધુ મહત્ત્વ મળ્યું નહિ. તાપ તે સંપત્તિને એક ભાગ છે એમ તેા ગણાતું જ હતું. અરિયપરિયેસન સુત્તમાં (મજિઝમનિાય ૨૬) ઐહિક સંપત્તિની અનિયતા વર્ણવી છે, તે આ પ્રમાણે:
" किंच भिक्ख जातिधम्मं ? पुत्तभरियं भिक्खवे जातिधम्मं । दासोदासं अजेळ कं कुक्कुटस्करं ... हत्तिगवास्सયવ જ્ઞાતપન્નત જ્ઞાતિધર્માં ।'
,,
એટલે હાથીએ, ગાયા, ઘેાડા વગેરે સંપત્તિમાં જ મરઘાં અને ડુક્કરા એ એને! પણ સમાવેશ થતા હતા. એવું હોવા છતાં ડુક્કરના માંસ માટે આટલા બધા તિરસ્કાર કયાંથી ઉત્પન્ન થયા ? યજ્ઞયાગમાં મરાતા પ્રાણીઓમાં ડુક્કરને ઉલ્લેખ પાલિ સાહિત્યમાં જડતે નથી. તેથી બુદ્ધના સમયમાં આ પ્રાણી અમેધ્ય હેાવું જોઈએ. પણ તે
...
...
