________________
वासुदेव चरित्र-लक्ष्मीधरादिनी कथा नामे मारो पुत्र छे, जे पुत्र पिताने शत्रु, माताने वैरिणी, सुहृद वगेरेने तेथी उलटा अने शीखव्या वगर गाळी उत्पन्न करी शके छे, तेमज जे अग्नि विना बाळे छे, रागीने विरागी, देखताने अंध अने मौन धरनारने बहुभाषी करे छे, तेथी ते मारो निर्दय कोपकुंजर पुत्र सामान्य नथी. पिताना चित्तने अनुसरनारा पुत्रो सद्भाग्ये ज प्राप्त थाय छे." ।।५६१।। आ प्रमाणे चिंतवी पछी मोहराजाए ते बंने पुत्रोने कह्यु, "हे वत्सो, तमो बंने स्वच्छ (होशीयार) छो, वळी पारके घेर जई शत्रुओने जीतवा तमारे जवानुं छे, तो तमारे बंनेए दुःस्थितिमां परस्पर सानिध्यमा रहे: हुं अहिं रहीने तमारा बनेनुं हित करीश." पछी रागकेशरी अने ते द्वेषकुंजर बंने पिताने प्रणाम करी पेला वरुण श्रावकना घरमां गया. प्रथम दृष्टिराग नामना पुत्रे वरुणना पहेला पुत्रमा प्रवेश कर्यो, स्नेहानुराग नामनो पुत्र वरुणना बीजा पुत्रने मन्यो अने विषयराग पुत्रे त्रीजा पुत्रने पकड्यो. एवी रीते रागकेशरीए पोतानुं काम कर्यु. पछी द्वेषकुंजरे वरुणना चोथा पुत्र नंदने पोताना रूपमय करी दीधो. एवी रीते तेमना आश्रित थवाथी ते वरुणना चारे पुत्रो सर्व स्थळे क्रीडा करवा लाग्या. तेमना पिता वगेरेने लज्जा-मर्यादा मूकीने पीडा-उपद्रव करवा लग्या. वरुण श्रावके ते चारेनो हर्षथी विवाह कर्यो, तो पण तेमणे पोतानो चपळ स्वभाव छोड्यो नहि.
___एक वखते कोई एक तापस त्यां आव्यो, ते एक मासे तपनुं पारणुं करतो . हतो. ते तापस सदा जप करतो करतो वर्षाकाळमां आकाशने शीतकाळमां जलाशयने अने उष्णकाळमां पंचाग्नि, सेवन करतो हतो. एवा अज्ञान तपथी तेणे सर्वलोकोने पोताना शासनमां दढ कर्या हता, तेथी लोको तेनी उत्तम भक्ति करता हता. एक वखते तेज वनमां वरुण श्रावकनो पुत्र लक्ष्मीधर मित्रोने लईने रमवा गयो, तेवामां त्यां पोतानो सुहृद्गण जतो हतो, तेने तेणे पूछ्युं के, "हाथमां चंदन, पुष्प लई आ लोको क्यां जाय छे?" तेओए कह्यु, "अरे लक्ष्मीधर, रक्तवस्त्रने धारण करनारा एक तापसनी पूजा करवाने आ लोको जाय छे." ते सांभळतां ज दृष्टिरागथी प्रेरायेलो लक्ष्मीधर ते तापसनी पासे गयो. ते तापसना तप अने वचनथी रंजित थयेलो लक्ष्मीधर तेनी प्रशंसा करवा लाग्यो. त्यारथी ते प्रतिदिन तेनी पासे जई लांबो वखत रहेवा लाग्यो अने भावथी तेनुं वचन सांभळी ते प्रमाणे वर्त्तवा लाग्यो. ते वळी लोकोनी आगळ ते तापसना गुणो कहेतो अने विविध प्रकारे भक्ति करता, परम भक्तिभावथी ते तेनी आज्ञा विचार कर्या वगर पाळतो हतो. पछी ज्ञातिजनना मुखथी वरुणे पुत्रनो आ वृत्तांत श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
255