________________
वासुदेव चरित्र-लक्ष्मीधरादिनी कथा रमतमां ज जीती ले छे. मोहराजानां आ वचन सांभळी रागकेशरी क्षणवार मौन करी रह्यो पछी तेणे कडं, "पिताजी, ते चारित्रधर्म शत्रुए तमोने शुं कर्तुं छे के जेथी तमे आटला बधा दुःखी थई गया छो?" मोहराजा बोल्या-"वत्स, विंध्यपुर नगरमा एक वरुण नामे श्रावक छे, तेने लक्ष्मीधर वगेरे चार पुत्रो छे, चारित्र नामना राजाना सिद्धांत वगेरे सैनिकोए ते वरुणना पुत्रोना घरमां वास कर्यो छे, तेथी त्यां मारुं बधुं नाम ज लोपाई गयुं छे, तो पण हजु ज्यां सुधी ते चारित्ररूपी राजाए ते चारेने पोताना ताबामां लीधा नथीं, त्यां सुधीमां जो तेओ आपणा पक्षमा आवी जाय, तो पछी आपणो वर्ग बलवान् थाय. जो ते सिद्धांत सैनिकोनो राग बलवान् थई तेमने छेतरीने चारित्र धर्मना पक्षमा लई जशे, तो पछी आपणा वर्गना बळनो क्षय थई जशे. हाल मारा हृदयमां ए मोटी चिंता लागी छे. आ काम कोई आपणा उत्कृष्ट सुभटथी बने तेवं छे. कारण के तेना घरमां चारित्रराजाना माणसो फर्या करे छे तेथी तेमना देखतां तेना आश्रितोने पकडवा ए मुश्केली भरेलुं छे." पितानां आवां वचन सांभळी रागकेशरी पोताना बळनो गर्व करीने बोल्यो-"बीजा बधाओ भले निश्चिंत थईने रहे, हुं एकलो ज तेमने वश करी लईश. कारण के मारा त्रण मोटां रूप छे अने जे बीजा सूक्ष्मरूप छे, ते तो असंख्य छे. दृष्टि, स्नेह अने विषयानुराग ए मारा मोटांत्रण रूपोथी वश करेला वरुणना त्रण पुत्रो तो जरूर तमारी सेवा करशे ज." पुत्रना आवां वचन सांभळी मोहराजाए पोताना हृदयमां चिंतव्यु के-"अहो मारा पुत्र रागकेसरीनी शक्ति आ पृथ्वीमां घणी मोटी लागे छे. पुत्र रागकेशरी जो चाहे तो लोकोनी पासे शून्य नगरोने स्त्रीओथी वसावी दे अने बीभत्सरूप वाली ए स्त्री पुरुषोने रतिस्थानमां योजी दे. वळी ते लोकोनी पासे पुत्रने पिता कहेवडावे, पुत्रीने माता कहेवडावे, कुदेवने उत्तमदेव कहेवडावे, कुधर्मने शुद्ध धर्म कहेवडावे; कुगुरुओने सुगुरुओ कहेवडावे अने अभक्ष्यने भक्ष्य तथा अपेयने पेय कहेवडावे अने वळी आ विश्वमा सुर, असुर अने मनुष्योने मारी आज्ञाने आधीन करी दे-तेम करवाथी मारा घरमां मोटी आवक थई पडे. ते वखते द्वेष कुंजर नामनो पुत्र उठीने पिता प्रत्ये बोल्यो के, "ते वरुण श्रावकना चोथा नंद नामना पुत्रने हुं तमारे वश करी दईश." ते सांभळी मोहराजाए हर्षथी पोताना मनमां चिंतव्यु के, "जेओ पूर्वे सर्वने मान्य एवी मारी आज्ञानी अवगणना करी वनमां जई पूर्वकोटीथी मेळवेला पोताना तपथी आ त्रणे भुवनमां तपोधन तरीके विख्यात थयेला छे, तेओ सर्वेनू तपरूपी द्रव्य एक मुहूर्त मात्रमा हरी लई तेमने दुर्गतिमां पाडी दे एवो कोपकुंजर
श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
254