Page Text
________________
श्री विमलनाथ प्रभुनी कुमार अवस्था
छे के, "" सम्यक् चरणना बळथीज शुभ मार्गे गमन थई शके छे; तेथी गृहस्थोर कांईपण पोताना चरणनुं बळ करवुं जोईए अने जेथी तमारी सद्गति थाय, तेव्री रीते ? हाथ पण लंबाववो जोईए." प्रभु पोताना पग वगेरेने हाथनो आधार आपी मार्गे चालता हता, ते उपरथी तेओ अनगार- मुनिओने चेष्टाथी उपदेश आपता
एम,
"यां सुधी यथाख्यात क्रमवडे वीर्यनो समूह प्राप्त न था, त्यां सुधी. बुद्धिमान् मुनिए आलंबनसहित विहार करवो, नहि तो क्रमनो भंग थई जाय, अथवा क्षिति-पृथ्वी उपर पडी जवाय, तेथी ते विवेकी मुनिए गुरुकुलनो निवास छोडवो नहिं." वळी ते 4 भगवंतनी वाणी ते समये बीजाओना समजवामां आवती न हती, तो पाछळथी 'हेय अने अहेय (उपादेय) स्वरूपवाळी ते वाणी शी रीते जाणी शकाय ? ते बाळ प्रभु 'बोलाव्या न होय, तोपण आवता अने बोलाव्या होय, त्यारे आवता नहीं, ते जिन भगवान्नुं एक चारित्रनुं अंग छे, विद्वानो कहे छे. प्रभु जे मंदमंद पगलां भरी चालतां संपत्तिने आपता हता, ते क्षमाधरोमां प्रमुख एवा जिनेश्वरोने माटे कांई आश्चर्यकारी न हतुं. ते प्रभु जै बालकोनी वच्चे रही पोते सन्मार्गे चालता, ते 'प्रवचननी माताना संगथी साधुओनी . बच्चे रही चालवानुं दर्शावता हता. घणी गोपांगनाओं भ्रांतिथी एकी वखते हाथनी ताळीओ आपी प्रभुने नचावती हती परंतु ते बोधवाळा प्रभु नृत्य करता न हता. उत्तम एवी कात्यायनी - पार्वतीदेवीए महादेवने जटाधारी, नग्न अने पोताना अर्धाअंगना संगी बनाव्या हता; परंतु श्री जिन प्रभु तेवी रीते अर्धा अंगवाळा थता न हता. 'प्रभु जे कोई वस्तु नजरे पडती तेमां श्रद्धाळु थई तेनी शोध करवामां तत्पर बनी जतां तेम करवुं, ते जिन भगवान्ने उचित हतुं. प्रभुना बंने चरणमां पहेरावेला माणेक तथा रूपाना घुघराओ सुवर्णना कमळ उपर
1. सम्यक् चरण - सम्यग् आचरणना बळथी शुभ मार्गे जवाय छे एटले मार्गानुसारी थवाय छे. पक्षे सम्यक् - सारी रीते चरण-पगना बळथी सारे मार्गे चलाय छे. 2. एटले हाथे करी क्रिया के दान करवा जोईए. 3. प्रभु बीजाना हाथनो टेको लईने चाले छे, ते उपर आ कल्पनाक छे. ज्यां सुधी मुनि पोताना गुणना वीर्यथी लायक न थाय, त्यां सुधी तेणे कोई वडा मुनिना आलंबनथी एटले तेमने आश्रित थईने विहार करवो अने वडील गुरुनी साथै ज वसवुं. 4. प्रभु तोतडुं बोलता एटले कोईथी ते वाणी समजाती नथी. 5. हेयत्याग करवा योग्य अने आदेय एटले ग्रहण करवा योग्य. 6. मुनि श्रावकने घेर बोलाव्या वगर आवे छे. बोलाव्या आवता नथी. 7. प्रवचननी माताओ समिति वगेरे कहेल छे. 8. बालक कोई वस्तु जुवे छे, तो तेने लेवानुं करे छे. ते चेष्टा उपर आ कल्पना छे. जिन भगवान् दरेक पदार्थनी शोध करी निरुपण करनारा होय छे.
श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
237
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |