________________
श्री विमलनाथ प्रभुनी कुमार अवस्था चाल्या गया. ते समये सर्व दिक्कुमारीओए पोत-पोतानुं काम हाथमां लई घरने योग्य एवं प्रभुना जन्मसंबंधी कार्य कयु अने इंद्रादिक देवताओए बहार उत्सव कर्या ते उपरथी पुत्र जन्मनो बधो व्यवहार अद्यपि लोकोमा प्रवर्ते छे तेम वळी सौधर्मेंद्रनी जेम जेने जेवो अधिकार ते प्रमाणे ते काले सत्वर आवीने गमनागमन करे छे.
ज्यारे सुखकारी प्रातःकाल थयो एटले श्यामादेवी पोताना कामदेव जेवां सुंदर पुत्रने जोई एटला बधा खुशी थया के ते पुत्र वगरना स्वर्गने एक तृणना जेवू पण गणता नहीं. 'श्यामा पुत्रना मुखरूपी चंद्रने जोईने घणी ज उज्ज्वळ थई. ते घटित ज थयुं, परंतु मित्रना उदयमां ते तेजस्वी हता. ते घटित न हतुं. श्यामादेवीनो परिवार पण ते शिव-कल्याणयुक्त पुत्रने जोई गीतगान वगेरेथी हर्षनो कोलाहल करवा लाग्यो. ते पछी ते परिवारे अहं पुर्विकाथी घणो हर्ष पामी राजाने पुत्रजन्मना वृत्तांतनी वधामणी आपी. राजाए आ पहेलो अने आ पछीनो-एम क्रम राख्या सिवाय पोतानी रुचि प्रमाणे द्रव्यनी वृष्टि करी. राजानो एवो ज धर्म छे. "आ दयाळु प्रभु प्राणीओने संसाररूपी कारागृहमांथी छोडावशे." एम धारी राजाए कारागृहमांथी केदीओने छोडी मूक्या. उत्सवदिन जाणी बारणे धोंसरूं (शकट-मुशल) वगेरे उंचा करी दीधा. तोरण श्रेणी बांधवामां आवी अने हर्षना स्थानरूप मोतीओना चोक पुरवामां आव्या, स्वस्तिकोनी श्रेणी रचवामां आवी. राजाए गीतगान, दान, स्वजनवर्ग- सन्मान अने हर्षप्रधान भोजन दान कराव्या ते वखते सुंदर वस्त्रना पोषाकथी भरेला अने पुष्पोथी युक्त एवा गोळ-अक्षतपात्रो राजमंदिरमां आववा लाग्या. एवो कुलाचार कर्या पछी ज्यारे सूतक निवृत्त थयु एटले राजाए स्वजनोना समूहनुं सन्मान करी तेमनी आगळ आ प्रमाणे कर्तुं. "ज्यारे आ कुमार गर्भमां हतो, त्यारे तेनी मातानी बुद्धि निर्मळ थई हती, ते उपरथी आ पुत्रनुं नाम विमल पाडवामां आवे छे. क्षमाधारना समूहनो स्वामी अने तुष्टिपुष्टिवाळो आ बालक पयोधरनुं पय पीतो (स्तनपान करतो) नथी, तेनुं कारण धात्रीनो दोष छे. ते प्रभु इंद्रना अंगुठामांथी अमृत पीवे छे, तेथी विचारने 1. पक्षे श्यामा एटले रात्रि चंद्रना दर्शनथी उज्ज्वळ थाय ए घटित छे. पण ते चंद्र मित्र सूर्यना उदय वखते तेजस्वी रहे ए अघटित छे. आ प्रभुरूपी चंद्र मित्रोना उदयथी पण तेजस्वी हतो. 2. 'हुँ पहेलो जाउं, हुँ पहेलो जाउं' एम करवू ते. 3. क्षमाधर-पर्वतोना समूहनो स्वामी-महान् पर्वत तुष्टिपुष्टि करनार छे अने ते जे पयोधर मेघनुं पय-जल पीतो नथी तेनुं कारण धात्री पृथ्वीनो दोष छे. एटले ते पर्वतनी एवी पृथ्वी छे, के जे मेघनुं पाणी पीती नथी. प्रभु पक्षे-क्षमाधर-मुनिओना स्वामी-पयोधर-स्तननुं पय-दूध.
श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
234.