________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा परंतु पोते रुचिवाळो छतां तेनी अंदर पोते योजातो नहिं. ते 'लब्धवर्ण एवा तेना शरीरमां अंगरागवडे उंची जातना वर्णोनी योजना करतो, परंतु पोताना आत्माने वर्ण वगरना अने सारावर्ण-अक्षरना ज्ञानवाळा कविओथी रहित राखी तेमां तेवी योजना करतो नहि. ते सदापत्त्र अने घनसार एवा चित्रो तेनी शय्यामां हर्षथी धारण करावतो, परंतु पोतानी शय्यामां कदि पण धारण करतो नहिं. ते सुखदायक, शुद्ध, काष्ट सहित, पलंगवाळा अने लाखो दीवावाळा सारा मंदिरमां तेने राखतो, परंतु पोते रहेतो नहीं. ते कांताना रागने लईने तेने तेवो योग मेळवी आपतो, परंतु पोते पोताने माटे तेवो योग मेळवतो नहि. तेनामां तो तेनो अभाव ज जोवामां आवतो हतो. ते अंधकारने हरे तेवा मोटा मूल्यवाळा रत्नोना समूहथी तेने मिथ्या अलंकृत करतो पण गुरुए आपेला ज्ञानदर्शन अने चारित्ररूपी त्रण रत्नोथी तेने अलंकृत करतो नहीं, तेम पोताने पण तेवी रीते अलंकृत करतो नहीं. ते 'गोरसवडे तेना अंगो तथा उपांगोनं सतत पोषण करतो, पण ते वडे पोताना अंगो तथा उपांगो पोषण करतो नहि. तेथी ते लोकोमां दुर्बळ थतो हतो. ते लज्जाथी दूर रहेला अने विष्टाथी पूर्ण थयेला एवा तेने सारापणाथी जोतो, परंतु पोताना मलिन आत्माने तेवी दृष्टिथी जोतो नहिं. ते 'सगुण एवा सारा मुक्ताफळोथी तेने आनंदनो योग करी आपतो, परंतु प्रमाद अने प्रमदाथी युक्त एवा पोताना आत्माने तेवो योग न करतो. आ प्रमाणे ते मंत्री मोहने लईने ते जळवडे पवित्र एवा ब्राह्मण मित्रनुं विविध प्रकार, हित करतो हतो. ते मित्र पण ते मंत्रीने पोताना पद उपर स्थापित करी अहर्निश पोताने हाथे तेने भोजनादिक खवडावतो हतो. तेमज ते तेनी उपर प्रेमना समूहने दर्शाववा साथे ज शयन करतो, सुख दुःख स्पष्ट रीते भोगवतो जागतो अने जतो आवतो हतो. एवी रीते नित्य आसक्त रहेनारा ते मित्रने जोई लोकोए तेनुं नाम नित्यमित्र पाडी दीधुं. एक वखते विश्वहित नामनो कोई पुरुष तेने मळी आव्यो. शुद्धबुद्धिने आपनारा ते पुरुषे तेने प्रणाम कां. पछी शाणा विश्वहिते विचार्यु के, "आ माणस मारुं वचन माने के न माने तो पण हुं तो तेने शुद्धबुद्धि आपे तेवू वचन कहेवानो ज." आवं चिंतवी विश्वहित बोल्यो, "भद्र, जे तारो आ मित्र छे, ते कोईने पण मान्य करवा 1. लब्धवर्ण एटले शरीरना उंचा वर्णवाळा पक्षे लब्धवर्ण एटले कीर्तिमान्. 2. सदा
आपत्त्र-आपत्तिमांथी बचावनार पक्षे सदा पत्रवाळा घनसार-घणां श्रेष्ठ, पक्षे घनसार कर्पूर. 3. मिथ्यात्वथी युक्त करतो. 4. गोरस एटले गायना दूध, दहीं वगेरे रस पक्षे गोरस-एटले उपदेश वाणीनो रस. 5. सगुण-गुणवाळा सन्मौक्तिक-सत्पुरुषरूपी मोतीनो योग करी आनंद आपतो पक्षे सगुण एटले दोरीवाळा मोतीना हार पहेरावी आनंद आपतो.
श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
149