________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा
पालन करतो हतो. जाणे ते संतुष्ट थतो होय तेम तेणे सुमनसने उच्चपद अर्पण कर्यं हतुं अने जाणे रूष्ट थतो होय तेम द्विजिह्वोने अधःस्थान अर्पण कयुं हतुं. ते राजा उग्रसेनने विश्वमां विख्यात एवो शुद्धबुद्धि नामे एक मंत्री हतो. ते तेना नगरना अपार महान् व्यापारोना भारथी प्रकाशमान हतो. राजानी आज्ञाथी नगरमां सर्वं तरफ फरता एवा ते मंत्रीने अक्य करनार पुरुषाश्रय नामे एक मित्र मळी आव्यो. ते निर्मळ एवा संवरथी ते शुद्धबुद्धिना मोटा संतापने वारतो, परंतु पोताना संतापने कदि पण वारतो नहीं. ते शुद्ध योगवडे तेनी दुःखदायक जडताने हर्षथी हरी लेतो. परंतु जेनुं मन मोहथी मोहित थयेलुं छे, एवो ते पोतानी जडताने हरतो नहीं. ते 2 सारागुणवाळा, सत्सूत्रोवाळा अने स्वस्थ एवा उत्तम नानांबर - विविध वस्त्र धरनारा धर्मगुरुओनी साथे तेनो नित्ये संगम करावतो अने पोते श्वेतांबर - मुनिओनी साथे पण संगम करतो नहीं. ते सदा गुरुथी उत्पन्न थयेला सारा वासथी तेने आदरपूर्वक सुवासित करतो, परंतु गंधरहित अने प्रकृतिमां आसक्त एवा पोताना आत्माने सुवासित करतो नहिं. ते 4 विशुद्ध अने अर्थनी सिद्धिने आपनारा सुवर्णोथी तेने विभूषित करतो, परंतु पोते ते आभूषणमां विचक्षण छतां पोताना रूपने विरूप रूपरहित राखतो हतो. ते तेने अनित्य छतां पण पोताना चित्तमां मानपूर्वक नित्यरूपे चिंतवतो, परंतु भावयतिरूपे पोताना आत्माने तेवो भावतो नहिं. ते परम हर्षथी 'सुमनसवडे तेनी पूजा करतो, परंतु ते कामयुक्त छतां एक पण सुमनसथी पोताने पूजतो नहिं. ते सारा मुखने प्रिय लागे तेवा सरस, 'सन्मोदक अने बहु धान्यवडे तेने आप्तजननी पंक्तिमां योजतो, 1. ज्यारे ते संतुष्ट थतो त्यारे सुमनस- देवताने पक्षे विद्वानने उच्चपद आपतो अने ज्यारे ते रूष्ट थतो त्यारे द्विजिह्न - सर्पोने पक्षे लुच्चा पुरुषोने अधः स्थान- पाताळ अने पक्षे नीच स्थान आपतो हतो (निग्रह करतो हतो). 2. धर्मगुरु पक्षे सारा गुणवाळा, सारा सूत्रोने जाणारा अने विविध वस्त्र धरनारा एटले श्वेतांबरी, रक्तांबरी, पीतांबरी वगेरे धर्मगुरुओनी साथे तेनो समागम करावतो अने पोते श्वेतांबरी गुरुओनो समागम करतो नहीं बीजे पक्षे ते सारा गुण-दोरावाळा अने सारा सूत्र - सूतरवाळा विविध - अंबर वस्त्रोनो योग करावतो अने पोते श्वेतवस्त्रोनो पण योग करतो नहीं. 3. धर्मगुरु पक्षे सदा - हंमेशा गुरुए नाखेला सुवास - वासक्षेपथी तेने सुवासित करतो अने पोते गंधरहित अने प्रकृति- मायाना पदार्थोमां आसक्त रही सुवासित थतो नहीं, पक्षे सदा हंमेशां अगुरु-चंदनथी उत्पन्न थयेला सारा वास - सुगंधथी तेने सुवासित करतो अने पोते गंधरहित एटले गर्वरहित थई सुवासित तो नहीं. 4. सुवर्णपक्षे विशुद्ध चोखा, अर्थ-द्रव्यनी सिद्धिने आपनारा अर्थात् मूल्य उपजे तेवा अने सुवर्ण एटले सारा वर्णो पक्षे विशुद्ध-व्याकरण शुद्ध अर्थनी सिद्धि एटले सारा अर्थवाळा शब्दोना अक्षरो तेने समजावतो. 5. सुमनस-पुष्पो अने विद्वानो. 6. सन्मोदक• सारा लाइ पक्षे सत्पुरुषोने आनंद आपनारा. 7. बहु धान्य - बहुधा - बहु प्रकारे - अन्य - बीजा बहु-घणां धान्यो.
श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
148