SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 135
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ तप उपर निर्भाग्यनी कथा मारे घेर रही आ मारी भेंसोने चार अने तारा पूर्वना दुस्तर दुःखने अटकाव." ते दत्तना गोरसनुं पान करी ते दुर्भाग्ये पोतार्नु ज कृष्णत्व छोडी दीधुं, तथापि तेणे गोपालपणुं मेळव्युं, तेनुं कारण गुरु स्नेह ज छे. ___ एक वखते दूरथी चोरोए आवी ते निर्भाग्यने भेंसोनी साथे पकड्यो अने लीली वाधरीथी तेने बांधी एक वृक्ष नीचे मूकी दीधो. त्यां ते क्षुधा, तृषा अने भयथी आकुल-व्याकुल थई सात रात्रि सुधी रह्यो. पछी भवितव्यताने योगे तेने शरीरे बांधेली वाधरीने कोई शीयाळ आवीने खाई गयुं, एटले ते बे प्रकारे मुत्कल-मोकळो थई गयो. पछी त्यांथी छुटीने गाममां आव्यो. त्यां पोताना हृदयमा रहेलो चोरोनो वृत्तांत दत्तने निवेदन कर्यो. पछी मनोहर वर्षाकाल आव्यो, एटले दत्ते ते निर्भाग्यनी पासे घासनी खेती करावी, पण ते समये वरसाद ज आव्यो नहीं, एटले पृथ्वीपर घास पण थयु नहीं. एक वखते दत्ते तेने कपास लेवाने माटे कोई सारा शहेरमां मोकल्यो, त्यांथी पाछा वळतां विकट मार्गे अग्नि लागवाथी तेनु गाईं ज बळी गयु. पछी ते निर्भाग्य केटलेक दिवसे दत्तनी पासे आव्यो. फरीवार दत्ते तेने द्रव्य आपीने समुद्र मार्गे मोकल्यो. प्रमादने लईने तेनुं वहाण समुद्रनी अंदर भांगी गयुं. त्यां एक वहाण पाटीयु मेळवी सात दिवसे ते समुद्रने कांठे आवी पहोंच्यो. ज्यारे देह सारो थयो, एटले ते अनुक्रमे त्यांथी व्याघ्रनगरमां आवी पहोंच्यो. त्यां रात्रे कोई निर्जन देवालयमां सुई रह्यो. ते अरसामां शरीरनी शोभाथी सुंदर एवा ते नगरना व्याघ्रदमन राजाने अतुल्य रसवाळा वंध्यनगरना समरसेन राजानी साथे विग्रह चालतो हतो, तेथी तलारक्षकपोलीस लोकोए ते सुतेला निर्भाग्यनी उपर एक हेरूनी शंका लावी तेने पकडी लीधो. राजानी आज्ञाथी तेओए तेने बलात्कारे कारगृहमां नाख्यो. ते निरपराधी हतो तो पण मजबुत बेडीओथी तेना पग बांध्या. त्यां ते एक वर्ष सुधी रह्यो. कारगृहमां तेने कोईवार मासे के पखवाडीए आहार मळतो, तेथी ते मुवा जेवो थई गयो. कारागृहना चोकीदारो तेने मरी गयेलो जाणी स्मशाने लावीने मूकी गया. त्यां शीतल पवनने लईने तेनामां जरा चेतन आव्युं. दैवयोगे तेने करंभाथी 1. गोरस-गो-वाणीनो रस प्राप्त करी दुर्भाग्ये पोतानुं कृष्णत्व-दु:खनी काळाश छोडी दीधी अने तेणे गोपालपणुं-गाय सोने पालन करवापणुं प्राप्त कयुं, अर्थात् ते गोपाल बन्यो. गोरस-गायनुं दूध, दहीं वगेरेनुं पान करवाथी शरीरनी काळाश दूर थई जाय छे. तेम निर्भाग्यने बन्यु, विरोधपक्षे गोरसनुं पान करे ते कृष्णरूपताने छोडी गोपाल नाम धारण करे. गुरुस्नेह-मोटा भाग्यवंत साथे स्नेह प्रीति पक्ष गुरु-वधारे, स्नेह-दूध, दहीं प्रमुख स्निग्ध-रसकसवाळू भोजन. 2. मुत्कल-मोकलो अने हर्षित. श्री विमलनाथ चरित्र - द्वितीय सर्ग 105
SR No.005931
Book TitleVimalnath Prabhunu Charitra
Original Sutra AuthorN/A
AuthorJayanandvijay
PublisherGuru Ramchandra Prakashan Samiti
Publication Year
Total Pages378
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati
File Size7 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy