Page Text
________________
तप उपर निर्भाग्यनी कथा भरेलुं एक रामपात्र मळी गयु. तेनो आहार करी ते त्यांथी आगळ चालतो थयो. मार्गमां चालता तेने विचार आव्यो के, "ज्यारे हुं गर्भमां हतो त्यारे मारा पिता पूर्वे मृत्यु पाम्या अने घरमांथी बधुं धन नाश पाम्यु. बाल्यवयमा ज मारी माता मरी गई, वळी मारा पिताना मित्रे मने जे जे उद्योग कराव्या, ते ते मारो उद्योग निष्फळ थयो. जे उद्योगथी सर्वेने संपत्तिओ थाय छे, ते उद्योगथी मने उलटी विपत्ति थई आवी. जेने अमृत विषरूप थई जाय, तेने माटे बीजो शो उपाय? आ लोकमां घणा माणसो हजारो माणसोना पेट भरनारा होय छे, त्यारे मारु एकनुं पेट भरवामां पण विधिए मने वंचित राख्यो. केटलाएक दिव्य अलंकार पहेरनारा अने सुंदर आकृतिवाळा उत्तम पुरुषो आ लोकमां रहेला छे त्यारे मने निराधार अने अपार कारागार वगेरेनी पीडा थई पडी छे. हवे धर्म, अर्थ अने कामथी रहित एवा आ जीवितथी सयुं, तेथी हुं कई उपाय करीने मारा प्राणनो त्याग करी दउं"।।४५५।। आ प्रमाणे मार्गमां विचार करतो निर्भाग्य चालतो हतो, त्यां आगळ एक महान् पर्वत आव्यो. ते जोई भृगुपात करवा माटे ते पर्वत उपर पोते चड्यो. तेवामां सुगंधि पवन वायो, सुगंधी जलनी अने पुष्पोनी वृष्टि थई अने चेल-वस्त्रो उडतां जोवामां आव्यां. तेज समये उत्तम वृक्षोवाळा महान् पर्वत उपर आकाशना गह्वरमांथी दुंदुभिनो ध्वनि संभळायो. तरत ज ते विस्मय पामी जेवामां त्यांथी आगळ चाले छे तेवामां कमळ उपर बेठेला, देव दानवोए सेवेला अने साधुओना समुदाय परिवार वडे युक्त एवा श्रीमानदेव केवली मुनिने तेणे अवलोक्या. केवली तेने जोई आ प्रमाणे बोल्या, "अरे! तुं दुःखने लईने मरवाने ईच्छे छे, परंतु पापथी उत्पन्न थयेलुं आ दुःख तो तारे मृत्यु वश थया छतां पण रहेवानुं छे. ते जडबुद्धिथी पूर्वे मुनिने दानांतराय कर्म कयुं हतुं, तेथी ते लांभातराय निकाचित बांधेलुं छे तेने लईने तने कोई पण ठेकाणे पण लाभ थशे नहीं." केवलीना आवा वचन सांभळी ते दुर्भाग्य बोल्यो. "भगवन्, 'मारो पूर्वभव कहो' केवली बोल्या, पुष्करार्ध द्वीपना भरत क्षेत्रमा रथपुर नामे नगर छे. ते नगरमां चंद्रापीड नामे राजा हतो. तेने ते समये जगद्वर नामे समान वयनो मित्र हतो. ते जगद्वर मिथ्या दृष्टि कुशास्त्रोना समूहमां कुशळ अने अकुशळनो आश्रित हतो. एक वखते ते उद्यानमां गयो त्यां धर्मेश्वर नामना उत्तम सुरिने जोई तेमने उपहासथी प्रणाम करीने कर्वा के, मने कंईक धर्मनो उपदेश करो." गुरु बोल्या, "मनुष्योए दुर्लभ एवं मनुष्यत्व मेळवीने शुभवासनामां तत्पर रही देव, गुरु अने धर्मना 1. भृगुपात-शिखर उपरथी पडवू ते. तेने लोको भैरव जप अथवा झंपापात पण कहे छे.
श्री विमलनाथ चरित्र - द्वितीय सर्ग
106
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |