________________
૪૭.
ભવ સ્વરૂપ ચિન્તા
અને આ કામસંન્નારૂપ એનું વિકરાળ મુખ!
આવા સંસાર ઉપર તે શે’ ભરેસ રખાય! [८१] जना लब्ध्वा धर्मद्रविणलवभिक्षां कथमपि ।
प्रयान्तो वामाक्षीस्तनविषमदुर्गस्थितिकृता । विलुटयन्ते यरयां कुसुमशरभिल्लेन बलिना । भवाटव्यां नास्यामुचितमसहायस्य गमनम् ॥६॥ અરે! ગજબ થઈ ગયે! સાંભળો.
કેટલાક માણસે કઈ ગુરૂ ભેમીયાની સહાય વિના જ સંસાર વનને પાર કરવાનું સાહસ કરવા તૈયાર થયા ! ગમે તે રીતે થોડા ધર્મરૂપી ધનની ભિક્ષા મહામુશીબતે મેળવીને ચાલવા લાગ્યા. ચાલતા ચાલતા રસ્તામાં એક વિકટ કિલ્લો આવ્યા. એનું નામ હતું લલના સ્તન. આ બંદાઓ ત્યાં બેઠા! પણ, થોડી જ વાર થઈ ત્યાં તે મહાબળવાન કામ– ભિલ્લ આવ્યું. અને એ બધા ય ને સાવ લુંટી લીધા! અંગ ઉપર એક ચીંદરડી ય ન રહેવા દીધી! માટે હે મુસાફરે! સમજી રાખજો કે આ ભવાટવીમાં કેઈની પણ સહાય વિના જવાનું બિલકુલ ઉચિત નથી. ૧૯ [८२] धनं मे गेहं मे मम सुतकलत्रादिकमतो।
विपर्यासादासादितविततदुःखा अपि मुहुः ॥ जना यस्मिन् मिथ्यासुखमदभृतः कूटघटना
मयोऽय संसारस्तदिह न विवेकी प्रसजति ॥७॥ ૧૯ ભતૃહરિશતક કામિનીકાયકાન્તરે.