________________
અધ્યાત્મસ્વરૂપ
ગુરૂને ખ્યાલ ન આવે તેા તેને દીક્ષા આપવામાં મૃષાવાદાદિ દોષ ન લાગે ? અચેાગ્યને ચેાગ કહેવા એ મૃષાવાદ જ છેને? અથવા તે ભલે મુમુક્ષુ દંભી ન હોય પરન્તુ એનામાં વિરતિને પરિણામ ન હેાય અને છતાં ગુરૂ તેને દીક્ષા આપે તે ત્યાં પણ મૃષાવાદાદિ દોષ લાગે ને ? વિરતિના પરિણામ વિનાના મુમુક્ષુને ગુરૂ, વિરતિના પરિણામવાળા કહે એ મૃષાવાદ જ કહેવાય ને ?
૨૭:
આ બે ય પ્રશ્નના ઉત્તરમાં આ શ્લોકમાં કહ્યું કે, જે ગુરૂ (૧) શુદ્ધમાના–જિનાજ્ઞાના-કટ્ટર અનુરાગી અને આરાધક છે (૨) જેઓ દભમુક્ત છે, (૩) અને જે પોતાના ગુણિયલ ગુરૂને પરતન્ત્ર છે એવા ગુરૂમાં જે શુદ્ધતા છે એ એવા પ્રસંગમાં પણ હણાતી નથી....કહેવાનું તાપ એ છે કે એવા ગુરૂમાં મૃષાવાદાદિ દોષ રૂપ અશુદ્ધિ સંભવતી નથી. ૧ ૨
[૪૬] વિષયાત્માનુëહિં, ત્રિધા શુદ્ધ થોત્તમ્ । તે શર્મ, તત્રાર્થ, મુચર્ચવતના વિર
હવે ગ્રન્થકાર પરમષિ` ૩ પ્રકારની ક્રિયાઓ કહે છે. (૧) વિષય શુદ્ધ ક્રિયા.
(૨) આત્મા-(સ્વરૂપ) શુદ્ધ ક્રિયા.
(૩) અનુઅન્ય શુદ્ધ ક્રિયા.
આ ક્રિયાઓ ઉત્તરાત્તર વધુને વધુ શુદ્ધ હૈાય છે.
(૧૨) (૧) ધ`રત્નપ્રકરણ ૩૬ મા શ્લાકની ટીકા. (૨) પંચવસ્તુ પ્રકરણ—શ્લા—૧૭૪૧૭૫
