________________
અધ્યાત્મ સ્વરૂપ
૨૩
વિગેરે ગુણસ્થાને જ સંભવે,' તેનું વ્યવહાર–નયે, અપુનઅન્ધનકાદ્ઘિમાં પણ અધ્યાત્મની સિદ્ધિ કરીને-ખંડન કર્યું..... અને સ્વમત સ્થિર કર્યાં....
[૪૦] અશુદ્ધાવિ હિં, શુદ્વાયા: ઉષાદેતુ: સહારાયામ્ ।
ताम्रं रसानुवेधेन स्वर्णत्वमधिगच्छति ॥ १६ ॥ પ્ર–અપુન ન્ધકાદિ આત્માઓની ક્રિયા તા સમ્યજ્ઞાન પૂર્ણાંકની નથી એટલે તેમાં તે ઘણી અશુદ્ધિઓ હાય એવી અશુદ્ધ ક્રિયા વિરતિ ધર્મની શુદ્ધ ક્રિયાના હેતુ શી રીતે બની શકે ? પછી કારણમાં કાર્યાંપચારની વાત જ ક્યાં રહી?
—અશુદ્ધક્રિયા પણ માક્ષાભિલાષના સુંદર આશય સાથે હાય તેા બેશક તે પણ શુદ્ધક્રિયાના હેતુ અની જાય.
તાંબા જેવા તાંખાને ય ધાતુવાદશાસ્ત્રમાં કહ્યા મુજબ સુવર્ણ રસ ચડાવવામાં આવે તે તે કયાં સાનુ નથી થઈ જતું ? અશુદ્ધક્રિયા છે તાંબુ, માક્ષાભિલાષ છે સુવર્ણ રસ અને શુદ્ધક્રિયા છે સુવર્ણ ૮
[૪] તો મામવેરાય, કાં મિશામપિ ।
द्रव्यसम्यक्त्वमारोप्य, ददते धीरबुद्धयः ॥ १७॥ અશુદ્ધયિા પણ મુક્તિની અભિલાષાના સુ ંદર આશયને લીધે શુદ્ધક્રિયા અને છે એ હકિક્તને લક્ષ્યમાં લઈ ને જ ધીર–બુદ્ધિમાન પુરૂષા મિથ્યાદૃષ્ટિ આત્માને પણ દ્રવ્યસમ્યક્ત્વ ૮. યાગવિશિકા શ્લોક ૧૬માની ટીકા...
