________________
૩પ૦
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ અને બાહ્ય અર્થોથી તૃષ્ણામુક્ત બનવાના વૈરાગ્યથી મન વશ થાય છે અને તેવું જ મન ધ્યાનયોગ પ્રાપ્ત કરી શકે
ગ્રન્થકારશ્રી કહે છે કે આ બધી વાત ભાવનાથી ભાવિત બનેલા આત્મામાં જ બરોબર ઘટી શકે છે. અર્થાત્ અમે પણ એ જ કહીએ છીએ કે જે આત્મા જ્ઞાનાદિભાવનાઓને અભ્યાસ કરે તેનું જ ચિત્ત ધર્મ ધ્યાનના વેગને પ્રાપ્ત કરી શકે છે. (૨) ધર્મધ્યાનને યોગ્ય દેશ[६०३] स्त्रीपशुक्लीबदुःशील-वर्जितं स्थानमागमे ।
सदा यतीनामाज्ञप्तं ध्यानकाले विशेषतः ॥२६॥ [૬૦] શિવાય હુ પામે.વિશેષ જનને વા
तेन यत्र समाधानं स देशो ध्यायतो मतः ॥२७॥ વિજાતીય, પશુ, નપુંસક અને દુરાચારી લોકેથી રહિત એવું સ્થાન જ યતીઓને માટે સંયમધર્મની આરાધના માટે હોવું જોઈએ એમ જિનેશ્વર દેવેએ ફરમાવ્યું છે. એમાં પણ ધર્મ શુકલ ધ્યાનની પ્રારંભિક દશ વખતે તે વિશેષ કરીને તેવું જ સ્થાન હોવું જોઈએ. પરંતુ જે મહાત્મા
ગમાં સ્થિરચિત્ત બન્યા છે તેમને તે ગામમાં રહેવાથી, ઉપવનમાં કે વનમાં બેસવાથી કેઈ તફાવત પડતો નથી. એટલે એમને જ્યાં ક્યાં ય પણ ચિત્તની સમાધિ પ્રાપ્ત થતી હોય તે કોઈ પણ દેશ તે ધ્યાન ધરવા માટે એગ્ય જ છે. [६०५] यत्र योगसमाधानं कालोऽपीष्टः स एव हि ।
दिनरात्रिक्षणादीनां ध्यानिनो नियमस्तु न ॥२८॥
