________________
૩૨૬
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
અર્થાત્ બધા યાગીઓમાં ઇશ્વરમાં ચિત્ત લગાવીને શ્રદ્ધાપૂર્વક ઇશ્વરભક્તિ કરનાર ઇશ્વરને અત્યંત પ્રિય છે.
આ શ્લોકના મુખ્ય આશય એ છે કે ભક્તિ વિના ચેાગ પણ વ્યર્થ છે. ૧ ૯ ૬
[ ५५६] उपास्ते ज्ञानवान् देवं यो निरञ्जनमव्ययम् ।
स तु तन्मयतां याति ध्याननिर्धृतकल्मषः ।। ६२ ।।
જે જ્ઞાનયેાગી રાગરાષરહિત વીતરાગના અક્ષયસ્વરૂપની ઉપાસના કરે છે તે એક વાર અભેદ્યતાના ધ્યાનથી પેાતાના સક ના ક્ષય કરીને તે વીતરાગ પરમાત્મસ્વરૂપમાં મળી જાય છે : વીતરાગસ્વરૂપ બની જાય છે.
[ખ] વિશેષમધ્યજ્ઞાનાનો : પ્રવિવલિત: -।
सर्वज्ञं सेवते सोऽपि सामान्ययोगमा स्थितः ॥ ६३ ॥ અમુક મુખ્ય સજ્ઞને ન જાણતા હાય છતાં કદાગ્રહથી મુક્ત હાય એવા કોઈ પણ આત્મા કોઈ સર્વજ્ઞને–સામાન્ય દેવને નિરંજન નિરાકાર સજ્ઞ તરીકે સમજીને સેવતા હાય તા તે પણ સામાન્ય ચેાગવાળા ચેાગી મહાત્મા તેા કહેવાય. [૧૮] સર્વજ્ઞો મુલ્ય તત્—પ્રતિવત્તિય ચાવતામ્ ।
सर्वेऽपि ते तमापन्ना मुख्यं, सामान्यतो बुधाः ॥ ६४ ॥ વસ્તુતઃ મુખ્ય સજ્ઞ તા એક જ છે. સર્વજ્ઞ ઘણા નથી એટલે સામાન્યતઃ તે તે નાના જે ભાવુક
૧૯. ભગવદ્ગીતા: ૬-૪૭.
