________________
૩oo
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
ઉ.-જ્ઞાનગી મહાત્મા માત્ર આત્મરણતામાં લીન હેય છે એટલે એમને આવશ્યકાદિ ક્રિયાઓમાં પણ રાગ રહેતું નથી. વળી તેઓ જે ગોચરી લાવવાનું કે કદાચિત આવશ્યકાદિ કરવાનું શુભ કર્મ કરે છે તે પણ તેની પ્રત્યેના રાગભાવ વિના જ કરે છે માટે શુભકર્મને બંધ થતું નથી, એટલે તે આવશ્યકાદિ કર્મ મોક્ષના કાર્યમાં બાધા પહોંચાડનારું બની શકતું નથી. ૧૭૭ [५०१] न ह्यप्रमत्तसाधूनां क्रियाऽऽप्यावश्यकादिका।
નિયતા, નિશુદ્ધવારથ: મૃતમ્ ૭ | [५०२] यस्त्वात्मरतिरेव स्या-दात्मतृप्तश्च मानवः ।
आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्य न विद्यते ॥ ८॥ [५०३] नैवं तस्य कृतेनार्थों नाकृतेनेह कश्चन ।
न चास्य सर्वभूतेषु कश्चिदर्थव्यपाश्रयः ॥९॥
અપ્રમત્તભાવમાં રમણતા કરતા જ્ઞાનેગી મહાત્માને આવશ્યકાદિ કિયાઓ નિયત હોતી નથી, કેમકે તેઓ ધ્યાનસ્વરૂપતપથી જ શુદ્ધ હોય છે. અતિચાર મુક્ત હોય છે. એટલે એમને અતિચારશુદ્ધિકરણરૂપ આવશ્યકાદિ ક્રિયાનું નિયત પ્રજન હોય નહિ.
બીજાઓ પણ આ જ વાત કહે છે કે જ્યાં સુધી મનુષ્ય પોતાના ચિત્તની અત્યન્ત શુદ્ધિ કરીને સ્થિતપ્રજ્ઞ બનતું નથી ત્યાં સુધી એને જીવનની કૃતાર્થતા લાગતી નથી;
૧૭૭. જુઓ પ્રકૃત અધિકાર લેક ૧૧ મે.
Casale without
you
interes
