________________
૨૮૪
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
[४६७] अथ रत्नत्रयप्राप्तेः प्राक्कमलघुता यथा ।
परतोऽपि तथैव स्या-दिति किं तदपेक्षया ॥८॥
પ્રશ્ન-મક્ષ એટલે સર્વકર્મને નાશ. આવા મોક્ષ માટે રત્નત્રયને પણ કારણ માનવાની શી જરૂર છે? કેમકે રત્ન ત્રયની પ્રાપ્તિ પૂર્વે પણ જીવને પૂર્વસેવાદિ કારણોથી કર્મ લઘુતા થતી આવી હતી. તેવી કર્મલઘુતા તે તમે માને જ છે કેમકે અમુક કર્મલઘુતા થયા વિના રત્નત્રયની પ્રાપ્તિ થાય જ નહિ. તે હવે એ જ પૂર્વસેવાદિ કારણોથી કર્મ લઘુતા વધુને વધુ થતી જાય યાવત્ સર્વકર્મને નાશ થઈ જાય. હવે સર્વકર્મનાશ માટે રત્નત્રયને માનવાની શી જરૂર છે? એ પૂર્વસેવાદિને જ મોક્ષનું કારણ કહે ને? [૬૮] નિર્વ, યજૂર્વસેવૈવ, નો સાધનક્રિયા છે
सम्यक्त्वादिक्रिया तस्माद् , दृढव शिवसाधने ॥८५॥
માર્ગાનુસારીભાવના ગુણોને પ્રાપ્ત કરી આપતી જે પૂર્વસેવા વિગેરે ક્રિયાઓ છે તે અતિશય કેમળ હોય છે. એવી કેમળ કિયાઓ મોક્ષના સાધનરૂપકિયા ન બની શકે. મોક્ષની સાધનામાં તે અત્યન્ત કઠોર ક્રિયા જ જોઈએ અને તેવી તે રત્નત્રયીની આરાધના જ છે માટે પૂર્વસેવાદિ ક્રિયાઓથી જ મોક્ષ પ્રાપ્ત થઈ જવાની વાત ઉચિત નથી. ૧૭૦ [४६९] गुणा: प्रादुर्भवन्त्युच्चै-रथवा कर्मलाघवात् ।
तयाभव्यतया तेषां, कुतोऽपेक्षानिवारणम् ॥८६॥ ૧૭૦. સ્થાન ચોપાઈ-૧૧૩.
