________________
૧૬૦
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
નાદિયાગની પ્રીતિ (તેના આચરનાર ઉપર હર્ષાતિરેક) તથા ધૃતિ ધારણા વિગેરેના ચેાગથી તે તે જીવાને તે તેવા ક્ષયે પશમ પ્રાપ્ત થાય છે અને તે ક્ષાપશમથી તેવા તેવા ઈચ્છાદિયાગ પ્રાપ્ત થાય છે. મન્દશ્રદ્ધા વિગેરે હેાય તે મન્દ્વયાપશમ પ્રાપ્ત થાય અને તેથી મન્ત્રકોટિના ઈચ્છાદિયોગ પાસ થાય, મધ્યમ શ્રદ્ધાદિવાળાને મધ્યમકોટિના અને ઉત્કૃષ્ટશ્રદ્ધાદિ વાળાને ઉત્કૃષ્ટ કોટિના ઈચ્છાદિયોગ પ્રાપ્ત થાય. આ શ્રદ્ધાદિના મન્નતાઢિ પણ અસંખ્ય પ્રકારના હોય છે માટે તેનાથી થતા ક્ષયેાપશમ પણ અસંખ્ય પ્રકારના જ થાય. અને તેથી તે થયેાપશમથી પ્રાપ્ત થતા ઇચ્છાાિગે પણ અસખ્ય પ્રકારના જ થાય.
ટૂંકમાં અસ`ખ્ય શ્રદ્ધાઢિયોગા છે, માટે અસંખ્ય યેાપશમ છે, માટે જ અસંખ્ય ઈચ્છાદિયાગા છે.
આ રીતે ઈચ્છાદિયાગને પ્રાપ્ત કરીને જે જીવા માર્ગોમાં પ્રવાં છે તેમને સૂક્ષ્મ બોધના અભાવ હાય તા પણ તેમની માર્ગાનુસારિતાને કોઈ બાધ પહેાંચતા નથી.
[૨૨૮] મુળા ૨ નિર્દેવ, સૂર્વ પ્રમત્ત | एतेषामनुभावाः स्यु- रिच्छादीनां यथाक्रमम् ॥ ३४ ॥ ઈચ્છાદિ ૪ ચાગના અનુભાવા (કાર્યા)
ઈચ્છાદિ યાગથી અનુક્રમે અનુકમ્પા', નિવેદર, સ'વેગક અને પ્રશમ ઉત્પન્ન થાય છે.
(૧) અનુકમ્પા :–દ્રવ્યથી, ભાવથી યથાશક્તિ દુઃખિતદુઃખ પ્રહાણેચ્છા.
૮૩. યાગવિશિકા. ક્ષેા. ૭ માની ટીકા.
