________________
| : f/Filt:
$ 1
0
ખંડેરનું દર્દ
t,
:
Illi
is, tv,
.
૬
દર
w
હું ખંડેરોમાં ભમી રહ્યો હતો. એમાં કોતરેલી બારીક કોતરણી સૂક્ષ્મ રીતે હું જેઈર વો હતે. કેવી નાજુક હતી એની કોતરણી ! અને કેવું અદ્ભુત હતું એનું શિલ્પ! આવું અદ્ ભુત શિલ્પ જોતાં તે ભાવનાને ચરણે મસ્તક નમી જાય.
પણ એટલામાં પાછળથી એક ઘેરો અવાજ આવ્યો. મેં પાછા ફરી જોયું તો કઈ જ ન મળે. હું આગળ વો, ત્યાં ફરી અવાજ આવતો સંભળાવે. હું થંભ્યો, કઈ કાંઈ કહેવા માગતું હતું. કોણ હતું, ક્યાં હતું— કાંઈ ખબર ન પડી; પણ એ ઘેરે અવાજ હજુ પણ આવી જ રહ્યો હતો. પ્રત્યેક યાત્રીને જાણે પિતાના જીવનની દર્દકથા કહેવા ન માગતો હોય એવો એ દોરે અવાજ હતો.
એ અવાજ કહેતે હતું :
હે માનવ, તું જાણે છે, એક દિવસ આ સ્થાન કેવું ભવ્ય અને સુંદર હતું એ ?
“અહીં–આ નમેલા ઝરૂખામાં આશાભરેલા હૈયાવાળી મદમસ્ત રાજકન્યાઓ બેસતી અને સ્નેહભરી નજરથી નગરને નિહાળતી. નગરવાસીઓ ત્યારે કહેતાઃ ઝરૂખામાં શરદ પૂનમનો ચાંદ ખીચે છે !
૩૦
